قدمت نوشابه‌هاي انرژي‌زا در کشور ژاپن به سال 1960 ميلادي باز مي‌گردد که بيشتر جنبه دارويي داشته و کارگراني که مجبور بودند شب‌ها بيدار بمانند از اين نوشيدني‌ها استفاده مي‌کردند.
اين نوشيدني‌ها در سال 83 و بدون تبليغ به ايران وارد شدند و در بين مردم طرفدار پيدا کردند.
استقبال نسبي مردم از مصرف نوشابه‌هاي انرژي‌زا اغلب به خاطر اطلاعات نادرستي است که از عملکرد اين نوشيدني‌ها وجود دارد و استفاده از اصطلاح انرژي‌زا براي اين محصولات فقط جنيه تبليغاتي براي فروش بيشتر آنها دارد.
مرجان يارمحمدي کارشناس تغذيه با بيان اينکه نوشابه‌هاي انرژي‌زا از نظر ساختار هيچ تفاوتي با ديگر نوشابه‌ها ندارند مي‌گويد: تنها تفاوت نوشابه‌هاي انرژي زا درصد بالاي کافئين در آنها است و مردم نيز به اشتباه تصور مي‌کنند که کافئين زياد براي بدن سودمندتر است.
يارمحمدي در تشريح مواد تشکيل دهنده نوشابه‌هاي گازدار يادآور شد: کافئين، تائورين، عصاره گوارانا، جين‌سينگ، آمينواسيدها، کربوهيدرات‌ها، قندها، ويتامين‌هاي گروه B، آنتي اکسيدان‌ها و طعم‌دهنده از جمله مواد تشکيل‌دهنده اين نوشابه‌ها هستند.
وي خاطر نشان کرد: همه ترکيباتي که روي قوطي اين نوشابه‌ها نوشته مي‌شود در آنها به کار نرفته است.
اين کارشناس تغذيه در مورد مضررات نوشابه‌هاي انرژي‌زا مي‌گويد: اعتيادآوري، تهوع، اسهال و استفراغ، بي‌خوابي، ضربان قلب و فشار خون بالا ازجمله مضررات اين نوشابه‌ها است.
وي با اشاره به اعتيادآوري نوشابه‌هاي گازدار تصريح کرد: به علت کافئين موجود در اين نوشابه‌ها که معمولا با کافئين يک فنجان قهوه برابري مي‌کند مصرف زياد آن ايجاد وابستگي‌کرده به طوريکه محروميت از آن سردردهاي شديدي به همراه دارد .
وي در پايان خاطر نشان کرد: نوشابه‌هاي انرژي‌زا به خاطر داشتن قند مصنوعي ايجاد انرژي کاذب مي‌کنند و بهتر است که آبميوه‌ها را جايگزين آنها کنيم./115
انتهای پیام/