وي در ادامه گفت: به واسطه موقعيت بازرگاني – بين‌المللي خليج فارس و موقعيت سياسي- استراتژيکي آن احتمال مي‌رود اين محوطه حکومتي باشد.
سرلک فعاليت قاچاقچيان در محوطه نخل ابراهيمي را يکي از معضلات اين محوطه عنوان کرد و افزود: فعاليت‌هاي سازمان يافته باندهاي بين‌المللي براي از بين بردن اسناد تاريخي مربوط به خليج فارس از ديگر مشکلاتي است که اين محوطه را تهديد مي‌کند.
وي مطالعات ژئوآرکولوژي را اولين اقدام باستان‌شناختي روي اين محوطه عنوان کرد و افزود: براي تعيين حريم محوطه و شناخت بقاياي گور خمره‌اي موجود در محوطه حدود سه هکتار از وسعت شش هکتاري منطقه را زير پوشش قرار داديم.
سرلک در خصوص ويژگي‌هاي دژ نخل ابراهيمي گفت: دژ داراي پلان مستطيل شکل است که طول ديواره‌هاي آن در جبهه شمالي 160 متر و در جبهه غربي- شرقي 120 متر است.
وي مهمترين مصالح به کار رفته در دژ نخل ابراهيمي را خشت و ملاط کاهگل عنوان کرد و يادآور شد: انواع تکنيک‌هاي معماري شامل قفل و بست، راسته- خفته و طولي و عرضي در اين دژ قابل مشاهده است.
سرلک با اشاره به اينکه در دژ نخل ابراهيمي علاوه بر خشت از آجر هم استفاده شده است گفت: گل ميخي‌هايي نيز در اين محوطه به دست آمده است که احتمالاً براي تزيين ديوارهاي بيروني دژ کاربرد داشته است.
سرلک با بيان اينکه شيوه تدفين رايج در محوطه نخل ابراهيمي از نوع گور خمره‌اي است افزود: مطالعه روي گورهاي خمره‌اي به دست آمده از محوطه نخل ابراهيمي تاريخ 2100 ميلادي که برابر با دوره اشکاني است را به ما مي‌دهد.
وي با تأکيد بر اينکه اکثر گورهاي به دست آمده از اين منطقه از نوع گور خمره‌اي بوده‌اند تصريح کرد: از تعداد هفت گور خمره‌اي به دست آمده از اين محوطه تنها يک گور خمره‌اي داراي در پوش بود و بقيه گورها فاقد در پوش بودند.
سرلک خاطرنشان کرد: از آنجائي‌که گورستان محوطه نخل ابراهيمي به طور کامل از بين رفته بود تمام گورهاي به دست آمده از اين گورستان توسط روش‌هاي مغناطيسي کشف شده‌اند.
وي اظهار کرد: در مجموع چهارگونه سفال از اين محوطه به دست آمده است که شامل سفال خاکستري- سياه، نخودي، اخرايي و لعابدار است.
سرلک در خاتمه گفت: از نظر آماري 95 درصد سفال‌ها داراي خميره ظريف و چرخ ساز هستند./115
انتهای پیام/
