وي افزود:کول فرح در گويش بختياري \"تنگه اي گشاده\" در هفت کيلومتري ايذه واقع شده و نيايشگاه باستاني ناوسينا است که با بهره از طبيعت بي نظير يک تنگه طبيعي از دوران کهن مورد استفاده بشر قرار گرفته است.
مهرکيان به دوره ايلامي اشاره کرد و افزود: با پديد آوردن نگارکندهاي سنگي و صخره اي در سه تخته سنگ تک افتاده عظيم درون تنگه به صورت سه مجموعه، اين تنگه طبيعي به عنوان يک نيايشگاه ايلامي معرفي شده است.
وي در خصوص ديگر ويژگي هاي اين تنگه گفت: بازمانده هاي خانه هاي روستاييان از ديگر ويژگي هاي اين منطقه باستاني است که 15 سال پيش اهالي آن به دلايلي محل را ترک کرده و در کنار جاده نوساز خوزستان_ اصفهان نقل مکان کرده اند.
مدير پايگاه آياپير(ايذه) خاطر نشان کرد:تمامي خانه هاي کول فرح آن روزگار با سنگ و بدون استفاده از ملاط ساخته مي شد آن چنان که ستون هاي سنگي با استفاده از ستون هاي يکپارچه پيرامون ميانسرا شکل مي گرفت. همچنين پوشش اينگونه از خانه ها با استفاده از تيرهاي چوبي بر روي اين ستون امکان گسترش فضاهاي سربسته را فراهم مي کرد.
وي اضافه کرد:اين نمونه از معماري دنباله معماري آپاداناهاي باستاني است که در کوهستان هاي بختياري تا چندي پيش به حيات خويش ادامه داده بود.
مهرکيان به فعاليت هاي پايگاه اشاره کرد و افزود: در صورت عدم حمايت و مقاومت پايگاه اکنون ساخت و سازهاي جديد(به دليل اينکه اراضي اين محوطه باستاني داراي مالکيت خصوصي است) دشواري هاي بسيار زيادي در راستاي ثبت جهاني پديد مي آورد.
وي گفت:حفظ اين زيست بوم باستاني در همين ترکيب زمينه را براي ثبت در فهرست ميراث جهاني فراهم کرده است.
مدير پايگاه آياپير(ايذه) خاطرنشان کرد:همچنين تلاش هايي به منظور سودآور کردن محل و انتقال وسايل بازي براي کودکان انجام شد در حالي که هيچ گونه طرح اجرايي در اين خصوص موردنظر پايگاه قرار نگرفته بود،که اين خطر را تشديد مي کرد ولي خوشبختانه پايگاه آياپير توانست از بوجود آمدن اين خطر جلوگيري کند./117
انتهای پیام/
