وي افزود: اين ملک در سال 1316 به نام حسام الدين انصاري جابري به ثبت رسيده است که در سال 1317 آقاي انصاري سه دانگ مشاع از شش دانگ مورد ثبت را به ولي اله نصر واگذار کرده است.
محمد بيرقي ادامه داد: در سال 1330 قطعه شمالي آن توسط مالک وقت آقاي منوچهر انصاري جابري به آقاي سيد جعفر خوانساري واگذار مي‌شود.در نهايت نيز خوانساري در سال 1347 اين ملک را به بانو اشرف ليمونادي واگذار کرده و در حال حاضر و پس از فوت مرحومه اشرف ليمونادي در مالکيت ورثه آن مرحومه است.
وي در ادامه گفت: اين عمارت توسط انصاري بين سالهاي 1318 تا 1320 ساخته شده است و معمار بنا کاتوزيان است. اين عمارت بنا بر برخي خصوصيات معماري جهت کاربري مسکوني در سه طبقه با پلاني نسبتا مشابه ساخته شده است که ورودي ان در ضلع شمال غربي بنا است.
وي با اشاره به ويژگي‌هاي خاص اين اثر خاطرنشان کرد: از جمله اين ويژگي‌ها موقعيت قرارگيري اين اثر در نزديکي خيابان‌هاي فردوسي، انقلاب و ميدان فردوسي مي‌باشد که از گذشته تا کنون داراي ارزش خاصي به دليل ارتباط و نزديکي با فضاهاي شهري، اداري، تجاري بوده است.
بيرقي تصريح کرد: ساختمان به خاطر استفاده از تلفيق مصالح آجر و سيمان در نما، فرم‌هاي مدور و منحني در پلان، ساخت مجسمه‌هاي بتني، ارتفاع بلند و به کار بردن مصالح نوين؛ چه در سال 1314 هجري شمسي و چه در حال حاضر منحصر به فرد است.
معاون ميراث فرهنگي سازمان استان تهران افزود: طبق اسناد مربوط به ملک و همچنين گفته‌هاي فاطمه خوانساري (نماينده وراث ملک) اين عمارت از ابتدا کاربري مسکوني داشته و مالکان بنا درآان زندگي کرده‌اند. در حال حاضر نيز از اين خانه براي سکونت استفاده مي‌شود و تغيير کاربري نداشته است.
وي گفت: به دليل سکونت مستمر مالکان و نگهداري صحيح از ملک تاکنون دخل و تصرفي در بنا صورت نگرفته است در طول سالهاي گذشته براي استفاده بهينه تعميراتي در برخي قسمت‌هاي اين بنا صورت گرفته اما به سازه اصلي بنا هيچ خللي وارد نشده است.
وي در پايان اظهار داشت: با ثبت اين بنا در فهرست آثار ملي با توجه به وسعت بنا و قرار گرفتن آن در موقعيت مناسب شهري مي‌توان از فضاهاي آن به عنوان گالري، موزه، خانه فرهنگ، فضاي اداري فرهنگي و تلفيقي از چند کاربري ذکرشده استفاده کرد.
/120
انتهای پیام/
