از سوي ديگر لازمه تشويق مردم به پياده‌روي و استفاده کمتر از خودروها و وسايل نقليه شخصي، داشتن پياده‌روهايي مناسب و استاندارد است تا شايد به اين وسيله بتوان بار ترافيکي حاکم بر شهر را کاهش داد.

متاسفانه طراحي غير استاندارد، سد معبرهاي مختلف، پارک خودرو و پوشش نامناسب و ضعيف از جمله ضعف‌هاي معابر ما به شمار مي‌روند که در عابر ايجاد نگراني مي‌کند. مبلمان شهري نيز در تهران فراموش شده است.

اگرچه در چند سال گذشته شهرداري تهران در زمينه مبلمان شهري و اصلاح معابر اقداماتي انجام داده است اما با توجه به جمعيت زياد و عبور و مرور فراوان اين اقدامات کافي نيست و نيازمند طرح‌هاي سريع‌تر، گسترده‌تر و بيشتري است.

بهسازي پياده‌روها بايد به لحاظ علمي و توسط افراد کارشناس و متخصص انجام شود تا از اين طريق بتوان فرم و عملکرد را در پياده‌رو با هم تطبيق داد.

به اعتقاد کارشناسان در مسائل شهري نظارت کلي بر معماري شهري وجود ندارد و هرکس متولي يک بخش است. در پياده‌روها هرکس براي خود قانوني دارد که زمينه تداخل و ناهمگوني مبلمان شهري را به وجود آورده است. از سوي ديگر طراحي ناهمگون مبلمان شهري از نظر رنگ، جنس، فرم و کارکرد فضاهاي ناامني را در شهر به وجود مي‌آورد.

پس بهتر است طراحان شهري به اين نکته توجه کنند که خيابان‌ها و پياده‌روها جزئي از حيات شهري هستند که افراد بايد در آن احساس آرامش داشته باشند و بتوانند استعداد و اعتماد به نفس خود را در آن پرورش دهند.

انتهای پیام/