در اين آئين عيسي عزيزنژاد کارشناس بخش مردمشناسي سازمان ميراث فرهنگي، صنايعدستي و گردشگري، آذربايجان غربي ضمن تبيين جايگاه و پيشينه تاريخي آئين کهن نقال در اديان گذشته و طلب خير و نيکي افزود: به دليل وقوع رحلت جانگداز پيامبر اکرم (ص) در ماه صفر و تداوم عزاداري امام حسين (ع) در اين ماه، در نظر عامه ماه صفر ماهي غبار و سنگين است و از طرفي نيز روز چهارشنبه از روزهاي نحس به شمار ميرود لذا ساکنان منطقه ميکوشند با برگزاري مراسم فال کوزه روزهاي خوش يمني را براي خويش طلب کنند.
در اين آئين يکي از زنان محله کوزهاي را تا نصفه پر از آب کرده و زنان و دختران همسايه و آشنا هر يک به نيتي شئي کوچک از قبيل منجوق دکمه و ... را درون کوزه انداخته کوزه را زير ناوداني رو به قبله آويزان ميکنند و صبح روز چهارشنيه متولي برگزاري مراسم يا يکي از زنان که مسلط به اشعار موسوم به باياتي است شروع به قرائت اين اشعار ميکند و دختربچهاي نيز با کشيدن چادر يا پارچهاي سفيد بر روي سرش يک يک اشيا درون کوزه را خارج ميکند هر باياتي که همزمان با خروج شئي از درون کوزه خوانده ميشود نتيجه تفال صاحب شئي به شمار ميرود./106
انتهای پیام/