اين يافتهها حاکي از آن است که در هزاره چهارم پيش از ميلاد، اقوام ساکن قزاقستان امروزي به تربيت اسبهاي وحشي پرداخته و از آنها براي سواري و شيردهي استفاده ميکردند.
يافتههاي جديد نشان دهنده تفاوتي ميان شکل ظاهري اسبهاي رام شده و اسبهاي وحشي آن زمان بوده و ثابت مي کرد از اين اسبها براي سوارکاري و بارکشي استفاده مي کردند.
باستانشناسان معتقدند رام کردن اسبهاي وحشي يکي از کارها و فعاليتهاي اصلي اقوام اين منطقه براي امرار معاش و گذران زندگي بوده است، اسبهايي که هم استفاده باربري و سواري داشتند و هم از شيرشان استفاده غذايي ميشده است./109
انتهای پیام/