فخرالدين صابري در ادامه خاطرنشان کرد: براساس بررسي‌هاي صورت گرفته ،بناي اوليه مسجد جامع اردستان، مربوط به قرون اوليه اسلامي بوده اما در دوره سلجوقي تجديد بنا و در دوره‌هاي بعدي، بخش‌هاي مختلفي به آن اضافه شده است.
وي با اشاره به اين که مسجد اوليه با فرم شبستاني، داراي صحن مرکزي (ميان سرا)، شبستان‌هاي ستون دار در چهار سمت حياط، ديوار خشتي و سر در بوده اظهار داشت: ساخت مايه بنا از آجر با ملات گچ و تزئينات آن را گچ بري، آجرکاري و نقاشي روي گچ تشکيل مي‌داده است.
صابري با بيان اين که مسجد در دوره سلجوقي با فضاهاي صحن مرکزي، گنبدخانه، ايوان جنوبي و شبستان‌هاي ستون دار مجاور ميان سرا شکل يافته تصريح کرد: قديمي‌ترين بخش تزئينات به کار گرفته شده در بناي مورد نظر، مربوط به ساختمان اوليه مسجد است.
به گفته اين مقام مسوول در سازمان ميراث فرهنگي صنايع دستي و گردشگري:در دوره دوم، مسجد به صورت شبستان ستون دار بوده به طوري که در اطراف ستون‌هاي شبستان، تزئينات گچ بري بر جاي مانده که بسيار زيبا هستند.
خاطرنشان مي‌شود ،مسجد جامع اردستان در محله محال، بزرگ‌‌‌‌ترين محله از ميان محلات اردستان قرار گرفته است./118
انتهای پیام/
