به گزارش ميراث آريا (chtn)، اين فسيل‌ها که قدمتي 13 ميليون ساله دارند متعلق به گونه‌هاي منقرض شده اسب‌هاي دريايي بوده و نحوه پراکندگي اين موجودات کوچک دريايي را به نقاط مختلف جهان نشان مي‌دهند.

به گفته ديرينه شناسان اسب‌هاي دريايي اوليه در گذرگاه آبي کم عمق ميان اروپا و آفريقا که درياي آتلانتيک را به اقيانوس هند تا 15 ميليون سال گذشته مرتبط مي‌ساخت، زندگي مي کردند. اين گذرگاه باعث مي‌شد تا اين آبزيان به آهستگي به سمت ديگر مناطق جهان گسترش يابند.

ديرينه‌شناسان معتقدند اين آبزيان کوچک در بستر درياها و در ميان علف‌هاي دريايي زندگي کرده و خطوط مشکي بدن آنها باعث مخفي شدن اين حيوانات در ميان گياهان و جلوگيري از شکار شدن اسب‌هاي دريايي توسط ماهي‌ها مي‌شده است.

ديرينه‌شناسان با بررسي علف‌هاي دريايي دريافتند، ماهي‌ها در کوچ‌هاي دسته جمعي خود تکه‌هايي از اين گونه علاف‌ها را نيز با خود به حرکت در مي‌آوردند و اين جابه‌جايي باعث پراکنده شدن جمعيت قابل ملاحظه‌اي از اسب‌هاي دريايي به نقاط مختلف جهان شده است./109

انتهای پیام/