به گفته کارشناسان مرگ يک زبان، به معني از بين رفتن يک ميراث فرهنگي با ارزش و تمام وابستگيهاي ادبي و علمي آن بوده و نسلهاي بعدي از وجود آن بيبهره خواهند بود.
کارشناسان معتقدند، براي حمايت از تنوع زباني، نياز به يک بسيج عمومي و جهاني است. متکي بودن به زبانهاي بومي و ارج نهادن به آنها تنها راه زنده نگاه داشتن اينگونه زبانها براي نسلهاي بعدي است.
طبق آمار منتشره، در پنج سال اخير دولتهاي مکزيک، زلاندنو و آمريکا، اقداماتي را براي حفظ و احيا زبانهاي تحت خطر و بومي خود انجام دادهاند ولي به گزارش يونسکو پديده مرگ زبانها گسترش پيدا کرده و بسته به شرايط اقتصادي سرعت آن تغيير ميکند./109
انتهای پیام/