مجيد مرادي درادامه خاطرنشان کرد: طرح توسعه دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکي تهران برآن است که با رشد کالبدي فضاي لازم براي توسعه آموزشي را نيز فراهم و از نظر کيفي اين دانشگاه را در وضعيت ممتازي قرار دهد.
وي با اشاره به اين‌که توسعه دانشگاه تهران در سه جهت غرب، شرق، و شمال باعث شد تا اراضي اطراف دانشگاه به کمک آن آمده و درطرح توسعه از اين اراضي بهره برداري شود اظهار داشت:اراضي يادشده تقريباً از سال هاي 1320 تا امروز مورد توجه قرارداشته و ساخت وساز در آنها شکل گرفته است به طوري‌که بيشتر اين ساختمانها کاربري مسکوني داشته و دانشگاه پس از تملک درجهت توسعه اهداف آموزشي خود از آنها بهره برداري خواهد کرد.
مرادي با بيان اين‌که از سال 1386 که طراحي مجموعه به مشاور واگذارشد تغييرات اساسي درنحوه نگرش به طرح توسعه حاصل شد تصريح کرد:از شروع طرح تا سال 86 هدف اصلي استفاده از زمين هاي پيرامون،تملک و تخريب و به اصطلاح آزادسازي زمين بوده که آثار اين نوع نگرش دربخش شمالي دانشگاه مشهود است.
وي اضافه کرد:با تغيير نحوه نگرش،شناسايي بناهاي قديمي سطح توسعه، توقف تخريب، طبقه بندي تاريخي بناهاي قديمي و برداشت و ثبت و ضبط اطلاعات تاريخي اين بناها آغاز و با جمع آوري اين اطلاعات درباره نحوه حفاطت و استفاده بهينه از اين ساختمانها، گامهاي مهمي برداشته شد.
وي ادامه داد: در اين راستا، ساختمانهاي مسکوني بسياري شناسايي شد که در حدود 127 ساختمان و محموعه در محدوده توسعه شناسايي و طبقه بندي شده و درنتيجه ساختمانهاي کوچک و فضاهاي موجود اين بناها براساس نيازهاي دانشگاه دسته‌بندي شدند تا طرح پيشنهادي احيا و کاربري جديد براي آنها تعيين شود.
کارشناس ارشد مرمت شهري دانشگاه تهران يادآور شد: مسأله تبديل بناهاي مسکوني قديمي پيرامون دانشگاه تهران رو به سوي راه حل‌هاي منطقي نهاد و درواقع به نتايج عملي نزديک شد تاجايي که درتعيين کاربريهاي مورد نياز فضاهايي به اين بناها تخصيص داده شد که هسته اصلي توليدات علمي و پژوهشي دانشگاه شود./118
انتهای پیام/
