سيد عليرضا قهاري در ادامه خاطرنشان کرد:در ايران به ويژه در سالهاي بعد از انقلاب، تاريخ شفاهي جايگاه بيشتري پيدا کرد و تهيه تاريخ شفاهي با تجهيزات امروزي مانند ضبط صوت، تصويربرداري و رايانه، بيشتر توسط مرکز اسناد ملي و بعضي از مراکز پژوهشي دولتي و غير دولتي به دلايل گوناگون بسيار محدود و بيشتر مسائل سياسي و اجتماعي صورت گرفت.
وي با اشاره به مذاکرات صورت گرفته با معاون اسناد ملي در مورد ميراث مکتوب و حفاظت از ميراث ملي اظهارداشت:به پيشنهاد اين حوزه تهيه آرشيو و تاريخ شفاهي معماري و شهرسازي معاصر ايران در دستور کار قرار گرفت.
قهاري افزود:همچنين 25 تن از پيشکسوتان آمادگي خود را براي مشارکت و حضور در اين طرح اعلام کرده و مقدمات کار فراهم شد.
به گفته اين کارشناس ارشد معماري؛ در تهيه تاريخ شفاهي معماري و شهرسازي معاصر ايران هيچ محدوديتي براي انتخاب مصاحبان و مخاطبان وجود ندارد تصريح کرد:اگر در تهيه اين تاريخ به چيزي جز تهيه مدارک و مستندات بيانديشيم از نقطه نظرات متفاوت دچار يک خود سانسوري شدهايم که خاين خود خدشه قطعي به کار وارد ميکند.
وي با اشاره به اينکه سعي خواهيم کرد به تدريج اين مهم را به سازمانهاي مهندسي و تشکلهاي معماري و شهرسازي استانها و جوامع فرهنگي و حرفهاي مرتبط و حتي به خانواده منتقل کنيم بيان داشت: چنانچه خاطرات فرهيختگان جامعه تاکنون ضبط يا نوشته ميشد امروز ما گنجينههاي با ارزشي از تاريخ معاصرمان داشتيم./119
انتهای پیام/