به گزارش ميراث آريا(chtn)، اين جزيره که در حدود 12 سال پيش بقايايي از ساختمان‌هاي خود را به غواصي آماتور نشان داد، پيش از غرق شدن محل زيارت مردماني بود که براي عبادت خدايان خود به سوي آن مسافرت مي‌کردند.

اگرچه در ابتداي کشف اين جزيره، بسياري آنرا بي اهميت و غير قابل باور خواندند، اما جستجوهاي سال گذشته باستان‌شناسان زير آب در اين منطقه و کشف ويرانه‌هايي به وسعت 4300 متر مربع به کمک فن‌آوري خورشيدي، اين فرضيه را به واقعيت تبديل کرد.

محققان معتقدند، اين منطقه که در عمق 50 فوتي از سطح درياچه قرار گرفته است، پيش از فوران آتش فشان و رفتن به زير آب جزيره‌اي مسکوني بوده است.

به گفته باستان‌شناسان، اين جزيره در سال 250 ميلادي، پيش از توسعه قلمرو ماياها به زير آب رفت. سفالينه‌هاي به دست آمده در اين منطقه نيز حاکي از تخليه سريع جزيره بوده است.

به گفته يکي از اعضاي تيم باستان‌شناسي، کشف شش قبر،‌ چهار محراب و چند نشانه مذهبي ديگر نشان مي‌دهد، که اين جزيره از نظر اعتقادي و مذهبي ارزش بالايي داشته است. مردم نيز به وسيله قايق به اين جزيره آمده و در آنجا به عبادت مي پرداختند.

اين باستان‌شناس معتقد است، جزيره غرق شده که ساماباج ناميده مي‌شود، از خانه‌هاي کوچک با ظاهري کاملاً مذهبي پر شده بوده و ازاينرو به عنوان يکي از امکان زيارتي اقوام مايا به شمار مي‌رفته است.

محققان با اعلام خطر پذير بودن منطقه به دليل قرار گرفتن بخش اعظمي از آثار آن در پوشش رسوبات آتشفشاني از اعلام محل دقيق آن به دليل احتمال حفاري‌هاي غير قانوني خودداري کردند.

ماياها سازندگان اهرام مرتفع و کاخ‌هاي پيچيده امريکاي لاتين به شمار مي‌روند که تا پيش از ترک غير منتظره خانه‌هاي خود در سال 900 ميلادي در امريکاي مرکزي و جنوب مکزيک زندگي مي‌کردند./109

انتهای پیام/