مسئولان وزارت راه و 3 نماينده مجلس در شهرهاي شمال و جنوب جنگل ابر، در حالي بر عبور جاده از اين منطقه تأکيد دارند که کارشناسان مستقل، فلسفه وجودي احداث جاده شاهرود به عليآباد را صرفنظر از عوارض زيستمحيطي آن زير سؤال ميبرند.
در همين رابطه رئيس سازمان ميراث فرهنگي،صنايع دستي و گردشگري استان سمنان با اشاره به اهميت جنگل ابرمي گويد: اين جنگل از نظر طبيعت و اکو سيستم هاي محدوده آن و نيز گونه هاي نادر گياهي و درختان منحصر به فرد زيبا ،ديدني و استثنايي وحائز اهميت است که بخشي از آن در شاهرود و سمنان و بخشي در استان گلستان قرار دارد.
به گفته عباس کاشيان، اهميت طبيعي و زيست محيطي جنگل ابر سبب شده که ساليان سال دست اندرکاران طبيعت گردي و محيط زيست دغدغه حفظ و نگهداري از آن را داشته باشند.
به همين دلايل ايجاد جاده وسط جنگل که از سالها پيش به عنوان تهديد جدي براي اين منطقه مطرح بوده و هست شرايط دشواري را پديد آورده و همه صاحبنظران،کارشناسان ،مديران نهادهاي دخيل در اين موضوع در کميته طبيعت گردي ،منابع طبيعي،محيط زيست از ساخت اين جاده ابراز نگراني کرده اند.چرا که با ساخت اين جاده طبيعت بکر و گونه هاي گياهي ناياب و درختان منحصر به فرد از بين خواهند رفت.
کاشيان خاطر نشان مي کند: توجيه وزارت را ه و اداره کل راه و ترابري در استان براي ساخت اين جاده تقاضاي مردم و ايجاد را ه دسترسي است در حاليکه از استان سمنان به استانهاي شمالي کشور که اين جنگل بين آنها قرار دارد چندين جاده آسفالته و با فاصله اندک از يکديگر قرار دارد .
کاشيان درباره اقدامات سازمان ميراث فرهنگي استان سمنان براي حفاظت از اين جنگل و فراهم کردن بستر مناسب گردشگري در اين منطقه تاکيد مي کند: پس از اينکه جنگل ابر به عنوان منطقه نمونه گردشگري به تصويب رسيد، سازمان براي حفظ و نگهداري از آن ونيز توسعه امکانات گردشگري در آن با دريافت موافقت اصولي زميني به مساحت 305هکتار را به عنوان سايت پيشنهادي متقاضي در اختيار سرمايه گذار قرار داد تا در 3 فاز در غالب يک مجموعه تفريحي _توريستي خدمات گردشگري مناسبي را متناسب با شرايط محيطي و بدون آسيب به منطقه ايجاد کند.
همچنين محلي هاي منطقه روستاي ابراز مدتها پيش براي جلوگيري تخريب جنگل،متقاضي انجام فعاليتهاي متعدد در قالب پروژه،بودن از اين رو خدمات رساني به گردشگران درکنار مراقبت از جنگل در غالب پروژه به آنها واگذارشد.طي سالهاي گذشته نيز 40 نيروي محلي از روستاي ابر به عنوان راهنمايان طبيعت گردي به منظور حفاظت از جنگل آموزش ديدند.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي استان سمنان مي گويد:بدون شک ايجاد جاده شوسه آسفالته در دل اين طبيعت بکر و کم ياب تجربه تلخي به دنبال خواهد داشت. چرا که ايجاد جاده،ساخت وسازهاي متعددي را به دلايل و ضرورتهاي گوناگون در حاشيه جاده و در نهايت تخريب جاده ابتدا در حاشيه و سپس در عمق در پي دارد.
او در پايان اضافه مي کند:در حال حاضر پروژه ساخت جاده در دل جنگل ابر متوقف شده است. اما در صورت اجراي اين طرح اين موضوع قابل طرح در محاکم قضايي است چرا که از بين رفتن گونه هاي نادر گياهي و درختان پيگيري قانوني دارد.
وجود 6 راه ارتباطي بين استانهاي گلستان و سمنان، ضرورت تخريب محيطزيست به بهانه توسعه راهها را منتفي ميکند. سه مورد از اين راهها در محدوده شهرستان عليآباد قرار دارد؛ محور گرگان ـ راهيان، شاهرود به طول 95 کيلومتر، جاده گرگان ـ شاهکوه، شاهرود به طول 95 کيلومتر و محور گرگان ـ آزادشهر، شاهرود به طول 130 کيلومتر که جادهاي ترانزيتي است. اين محور در حال تعريض و اصلاح مسير است و پس از آن به يک بزرگراه تبديل ميشود.
يکي ديگر از بهانههاي مدافعان احداث جاده ابر، سهولت تردد گردشگران به منطقه است. حال آن که در اکثر کشورهاي توسعه يافته، جادههاي اکوتوريستي را با عرض کم و بعضاً به صورت شهر احداث ميکنند تا طبيعت آسيب کمتري ببيند.
سابقه تلاش براي احداث جاده ابر به سال 64 بازميگردد. از همان ابتدا اين طرح با مخالفت کارشناسان محيطزيست و منابع طبيعي مواجه شد. عبور جاده از اکوسيستم بکر جنگلي و گونههاي منحصربهفرد، زيستگاه حياتوحش و خسارت به چشمهها و رودخانههاي حوزه آبخيز زرينگل و شيرينآباد و همچنين عدم مطالعه اصولي و تخريب زياد در عرصههاي جنگلي و محيطزيست، مهمترين دلايل مخالفت با اين جاده بود.
در حالي که قرار است بخشهايي از جنگل هيرکاني ابر شاهرود در فهرست طبيعي يونسکو به ثبت برسد. اما عدهاي ميخواهند از دل اين بهشت سبز بازمانده از عصر دايناسورها، جادهاي بکشند که علاوه بر مسير اصلي آن، دستکم تا 300 متر اطراف آن را نيز خالي از درخت خواهد کرد.
کارشناسان راهسازي معتقدند که احداث جاده جنگلي در شيب بيش از 15 درجه به صلاح نيست اما سنگ نشانههايي که پيمانکاران وزارت راه در عمق جاده به جاي گذاشتهاند، نشان ميدهد که بخشي از مسير جاده مورد نظر آنها، در شيبهاي نزديک 40 درجه ساخته ميشود.
ساخت جاده جنگلي در چنين شيبي، ميتواند موجب تشديد رانش زمين و فروافتادن درختان فرادست و آسيبهايي به درختان فرودست جاده شود.
تراکم پوشش جنگل ابر در اکثر نقاط آن بين 90 تا 95 درصد است و ايجاد حفرههايي در اين پوشش به هم پيوسته، آسيبپذيري آن را به شدت افزايش ميدهد. درختان جنگل در 100 تا 200 سال نخست عمر خود آسيبپذيرترند و مسائلي همچون رانش زمين،آلودگي عبور اتومبيلها و تخريبهاي عمومي و غيرعمومي مسافران، ميتواند نوزايي اين جنگل را متوقف کرده و زمينه مرگ تدريجي آن را فراهم کند./106
انتهای پیام/