مجيد نوري در ادامه خاطرنشان کرد: در اين راستا درهاي تاريخي روستاي ابيانه که دير زماني است بخشي از کالبد معماري اصيل روستا به شمار مي‌روند و در قرون متعدد جايگاه خود را به عنوان شناسنامه‌هاي مکتوب تاريخي حفظ کرده مورد بررسي قرار گرفته‌اند.
به گفته اين مقام مسئول؛ تجزيه و ارزيابي نقوش هندسي درهاي چوبي به عنوان برترين دستاورد هنري و علمي هنرمندان ايراني که بر مبنا‌هاي علمي استوار است در قالب‌هاي بصري مورد استفاده قرار گرفته است.
وي با اشاره به جنبه‌هاي کيفي و نمادين اين اشکال و اعداد هندسي درها افزود: به عنوان مثال در هنر ايراني بر نور تأکيد فراواني شده و نقطه به عنوان مرکز نور آغاز‌گر حرکت و دايره نشانه وحدت در نظر گرفته شده است.
اين کارشناس مسئول تصريح کرد: در حال حاضر تعداد درهاي تاريخي ابيانه که در گذشته نه چندان دور زينت بخش بيشتر خانه‌هاي ابيانه بودند دچار قلت کثير شده‌اند کاهش يافته است.
نوري در ادامه گفت: در اين پژوهش ضمن جانمايي درها بر روي نقشه بافت، تمامي جزييات آنها همچون؛ ابعاد و اندازه، جنس چوب، تاريخ ساخت، نقوش و خطوط آنها ارزيابي و بررسي شده است.
وي با بيان اينکه بر روي درها مي‌توان اشعار مذهبي در ستايش پروردگار و نيز نامهاي خداوند و ائمه به ويژه حضرت علي (ع) را مشاهده کرد بيان داشت:همچنين تاريخ ساخت درها و نام مالک بنا بيشتر بر روي درها حک شده است.
نوري با اشاره به خطوط بکار رفته بر روي درها که بيشتر به خط کوفي و يا نستعليق هستند اظهار داشت: نقوش بکار رفته نيز داراي نقوش هندسي، گل و برگ اسليمي ختايي و انتزاعي هستند که در ميان آنها بيت \" گشاده باد به دولت هميشه اين درگاه، به حق اشهدو ان لا اله الا اله \" بر روي قالب درها بکار رفته است.
وي با بيان اينکه براي ساخت درهاي تاريخي ابيانه بيشتر از چوب درختان چنار و گردو استفاده شده که سازگاري بيشتري با اقليم منطقه دارند گفت: درهاي ابيانه متعلق به دوره‌هاي مختلف تاريخي به ويژه دوره صفويه هستند.
نوري در پايان يادآور شد: بيشترر درهاي منقوش بدون تزئينات الحاقي و از جمله گل ميخ هستند که بيشتر نيز به صورت يک لنگه‌اي ساخته شده‌اند. /119
انتهای پیام/
