دانشمندان معتقدند، انسانهاي نخستين براي خنک ماندن مجبور به يادگيري ايستاده راه رفتن شدند. موي بدن آنها در مقايسه با نياکان خود کمترشد و بيشتر عرق ميکردند. چنين عواملي در دوران گرم زمين منجر به خنک نگاه داشتن آنها ميشد.
براساس فرضيه دما، انسانهاي نخستين با سبک جديد راه رفتن خود، مزاياي بسياري را کسب کردند که از جمله آنها، تماس حداقلي بدن با نور آفتاب در مقايسه با دوره چهار دست و پا رفتن بود. متعادل سازي دماي بدن به خاطر تعرق مداوم که از کم شدن موي بدن حاصل شده بود نيز آنها را با زندگي در آب و هواي گرن سازگار ميکرد.
يافته اخير همچنين ثابت ميکند که پراکندگي انسان هاي در شرق افريقا که با استفاده از فسيلهايي سه ميليون ساله به دست آمده بود به دليل گرم بودن زمين بوده که منجر به ايستاده حرکت کردن انسانها و در نتيجه مهاجرت سريع آنها به نقاط مختلف شده بود./109
انتهای پیام/