اولين سرشماري شناخته شده، سه هزار سال پيش از ميلاد مسيح در شهر بابل صورت گرفت که در آن علاوه بر انسان و دام، کره، عسل، شير،پنبه و سبزيجات نيز آمارگيري شدند.
امپراتوري‌هاي ايران، مصر، چين و مائوري قوانين و دستوراتي مشابه را در طرح آمارگيري از شهروندان خود به کار مي‌بستند.
آمار جمعيت چين در سرشماري چهار هزار سال پيش آن ، 16 ميليون نفر بود و همچنين تنها سرشماري مکتوب به جاي مانده از باستان نيز مربوط به سلسله هان در قرن دوم ميلادي است.
امپراتوري روم هر پنج سال يک بار به سرشماري مي‌پرداخت. يکي از شهروندان معروف اين امپراتوري حضرت مريم مقدس (س) بود که در زمان سرشماري به سوي بيت اللحم عزيمت کرد و به گفته‌اي مسيح(ع) در اين شهر به دنيا آمد.
برخي معتقدند، خروج قوم بني اسرائيل از مصر با هدايت و رهبري حضرت موسي (ع) نيز نوعي سرشماري الهام گرفته از خدا بوده است.
يکي از مشهورترين سرشماري‌ها در قرون وسطي اروپا توسط ويليام اول در سال 1086 انجام گرفت. اين سند مکتوب که عموما دارايي‌هاي مردم را نيز مي‌توان در آن مشاهده کرد و علاوه بر ثبت ارزش خانه‌ها؛ زمين، گاوآهن‌ها، رودخانه‌ها، جنگل‌ها، محل‌هاي ماهيگري، مزارع و مناظر نيز فهرست بندي شده اند.
در سال 1769، دانمارک و نروز به صورت مشترک تمامي جمعيت خود اعم از زنان و کودکان را مورد سرشماري قرار دادند. امري که تا پييش از آن فقط براي جمعيت مردان مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
و درپايان اينکه دولت هند همچنان درگير ثبت کردن يا ثبت نکردن طبقات مختلف مردم هند در سرشماري نفوس و مسکن سال 2010 خود است که از سال 1931 تاکنون براي نخستين بار در حال شکل گيري است. برخي اين گروه را طبقه‌اي جدا شده از جامعه مي‌دانند که در حال فراموشي توسط جمعيت امروزي هند هستند اما به گفته برخي ديگر اين طبقه که به کاست شهرت دارند هنوز هم بر بيشتر قبايل هند حکومت کرده و ناديده گرفتن آن به منزله بي‌عدالتي درحق اين طبقه خاص است./109
انتهای پیام/
