دستاوردهاي ارزشمند باستان‌شناسان پس از ترک دو شهر باستاني ويگل

سرپرست هيأت کاوش در محوطه باستاني ويگل در گفتگو با ميراث آريا (chtn) دستيابي به دو محوطه متعلق به دوره تاريخي را مهمترين دستاورد باستان‌شناسان در اين محدوده از ايران مرکزي عنوان کرد و افزود:سابقه اين دو شهر که تا اين زمان ناشناخته باقي مانده بودند به دوران تاريخي و حتي دوره‌هاي پايان سلجوقي بازمي‌گردد.

محسن جاوري با اشاره به حضور مردم در اين دو شهر تاريخي و متروکه شدن اين دو منطقه به دلائل زيست محيطي و عوامل اقليمي بيان داشت: معماري مذهبي آتشگاه بدست آمده، از نظر سازه و ويژگي‌ معماري با نمونه‌هاي ديگر شناخته شده در اين محدوده جغرافيايي مانند چهارطاقي‌هاي نياسر، نطنز و نائين کاملاً متفاوت است.

وي با اشاره به کاربرد چهارطاقي‌هاي منفرد اين محدوده از مصالح سنگ و گچ و تفاوت اساسي آنها با معماري آتشگاه ويگل يادآور شد: در اين آتشگاه که صرفاً با مصالح چينه ساخته شده عنصر رنگ و نيز روکش گچ به کار برده شده از سوي ديگر، اين بنا نه تنها مانند چهارطاقي‌هاي محدوده خود به شکل منفرد نيست بلکه داراي فضاهاي وابسته در اطراف خود نيز هست.

اين باستان‌شناس، قرار داشتن اين بناي مذهبي در مرکز بافت شهري برخلاف ساير چهارطاقي‌هاي اين محدوده که در خارج از مناطق مسکوني قرار دارند را از ديگر تفاوت‌هاي اين بناي مذهبي با بناهاي مشابه عنوان کرد.

سرپرست هيأت کاوش در محوطه باستاني ويگل همچنين به بقاياي يک آتشدان با سيمايي بسيار زيبا در مرکز اين آتشگاه ساساني اشاره کرد که مشابه آن در ساير چهارطاقي‌هاي موجود در اين محدوده مشاهده نشده است./118

انتهای پیام/

کد خبر 1389053137