اخيرا از اين مجموعه، «ارجنامهي محمد معين» تأليف محمد غلامرضايي منتشر شده است.
ذبيحالله صفاي شهميرزادي سال 1290 در شهميرزاد سمنان به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در همانجا و بابل گذراند. سپس به تهران آمد و تحصيلات خود را تا درجهي دکتري ادامه داد و به استادي دانشکدهي ادبيات رسيد. با نوشتن مقالات ادبي و تاريخي در مجلاتي همچون «مهر»، «ايران امروز» و «تعليم و تربيت»، استعداد خود را نشان داد. وي مديريت سال اول مجلهي «سخن» و مديريت سال پنجم و هفتم مجلهي «مهر» را نيز برعهده داشته و تأسيس روزنامهي «شباهنگ» نيز از اقدامات اوست.
مدتي دبير کل کميسيون ملي يونسکو در ايران و زماني رييس دانشگاه تهران بود. دکتر صفا در سالهاي آخر عمر در شهر لوبک (آلمان) ميزيست و در سال 1378 درگذشت.
از جمله آثار منتشرشدهي اين اديب و محقق به «تاريخ ادبيات در ايران» (در پنج جلد)، «حماسهسرايي در ايران»، «تاريخ علوم عقلي» (در تمدن اسلامي تا قرن پنجم هجري)، «مزداپرستي در ايران قديم»، ترجمه و تصحيح «اسرارالتوحيد»، تصحيح «ديوان عبدالواسع جبلي»، «جشننامهي ابن سينا»، «آيين سخن در معاني بيان»، «تربيت معلمين روستايي»، ترجمهي «شاهکارهاي ادبيات فارسي» (در چند مجلد)، «فلسفهي لايبنيتس»، «گنج سخن»، «مرگ سقراط» (ترجمه)، «نگهبانان ايران»، «يادنامهي خواجه نصير» و «مادر ديوانه» ( ترجمه) ميتوان اشاره کرد./122
انتهای پیام/