سايت ديسکاوري نيوز به نقل از «علي مه فروزي» رييس گروه باستان‌شناسي گوهر تپه نوشت: با توجه به شکل، اندازه و جثه بقاياي کشف شده مي‌توان فهميد که اين اسب از قديمي‌ترين گونه‌هاي شناخته شده «اسب مازندران» است.
اين باستان‌شناس خاطر نشان کرد: بايد براي کشف نشانه هايي از سکونت انسان در اين منطقه کاوش‌هاي خود را تا رسيدن به خاک اصلي و بکر برجاي مانده از آن دوره ادامه دهيم.
«مه فروزي» خاطرنشان کرد: به دست آوردن اطلاعات بيشتر از منطقه «گوهر تپه» ما را در راستاي درک بيشتر سنن فرهنگي اين منطقه و ارتباط آن با ساير فرهنگ‌هاي منطقه در دوره‌هاي پيش ازتاريخ ياري مي‌رساند.
«اسب يا اسبچه خزر» در جشن‌هاي ايران باستان به عنوان اسب ارابه در مسابقات و نبردها مورد استفاده قرار مي‌گرفته و علاوه بر آن به عنوان هديه‌اي ارزشمند به شاهان و ملکه‌ها اهدا مي‌شده است. اسبي که مورد علاقه «داريوش کبير» بود.
اين گونه از اسب‌ها که تعداد کمي از آن‌ها امروزه در جهان وجود دارد در مقايسه با اسب‌هاي معمولي کوچکتر بوده و از بدني سفيد و استخوان‌هاي نازک برخوردار بودند. چشماني بزرگ، گوش‌هايي کوتاه، پوزه‌اي کوتاه،سري کوچک و زيبا با موهايي بر روي پيشاني، از اين گونه اسب‌ها چهره‌اي زيبا ساخته است.
گفتني است در حال حاضر 1300 راس از اسبچه خزر در کشورهايي همچون آمريکا، انگلستان، آلمان و استراليا وجود دارد.
109
انتهای پیام/
