بناهاي تاريخي ظرفيتي بالقوه براي نمايش توانمندي‌هاي صنايع‌دستي

«سينا پور‌ابراهيمي» کارشناس صنايع‌دستي در گفت‌و‌گو با خبرنگار ميراث آريا (chtn)، با بيان اين مطلب گفت: مطابق آمارهاي جهاني هزينه نگهداري بناهاي تاريخي به لحاظ دولتي‌ بودن سيستم مديريتي آن‌ها گزاف و گاه خارج از توان و اراده مالي دولت‌ها به ويژه در کشورهاي در حال توسعه است.

وي تصريح کرد: در سال‌هاي اخير بنا بر سياست‌هاي پيش‌بيني شده در جهان، دولت‌ها سعي در خصوصي‌سازي امر مديريت بناهاي تاريخي کرده و تلاش‌هاي بسياري نيز در اين زمينه انجام داده‌اند.

اين کارشناس صنايع‌دستي بيان داشت: در ايران نيز در طول سال‌هاي اخير حرکت‌ها و سياست‌هاي مناسبي از جمله اعطاي وام‌هاي با بهره کم و بازپرداخت طولاني‌مدت براي تغيير کاربري در بناهاي تاريخي اعمال شده که توان بخش خصوصي را مورد بهره‌برداري قرار داده است.

پورابراهيمي افزود: در برخي از شهرهاي کشور استقبال خوبي در اين زمينه صورت گرفته اما در اغلب کلا‌ن‌شهرها هيچ حرکتي انجام نشده است.

وي با بيان اين که بناهاي تاريخي ظرفيت بالقوه‌اي دارند که مي‌تواند با قابليت‌هاي بخش‌هاي مختلف ترکيب شود، گفت: يکي از اين زمينه‌ها استفاده از ظرفيت توليد و عرضه صنايع‌دستي در محيط‌هاي تاريخي است.

اين کارشناس اضافه کرد: عرضه و فروش صنايع‌دستي در يک فضاي سنتي فارغ از زيبا‌يي‌ها و فرصت‌هايي که براي احياي يک اثر تاريخي برجاي مي‌گذارد، يک فضاي پرجذبه و فعال براي حضور گردشگران و بازديد از نحوه توليد و امکان خريد به وجود مي‌آورند.

پورابراهيمي خاطرنشان کرد: اين رويداد مي‌تواند تامين‌کننده خواست و نيازهاي هر 2 بخش صنايع‌دستي و ميراث‌فرهنگي باشد.

وي با اشاره به اين که در ايران به صورت ارگانيک فضاهايي در برخي از شهرها به عنوان کارگاه توليد و حجره‌فروش صنايع‌‌دستي شکل گرفته است، به ميراث آريا اظهار داشت: اين اقدام زمينه‌ساز ايجاد بستري براي شکل‌گيري ديگر فضاها و کاربري‌ها شده است.

111/

انتهای پیام/

کد خبر 139009306