حاشيه سرسبز زايندهرود با طول تقريبي 50 کيلومتر جادهاي در امتداد رودخانه است که پل زمانخان را به سد زاينده رود متصل ميکند و روستاي هدف گردشگري ياسه چاي نيز در گذرگاه اين کمربند سبز قرار دارد که در ميان باغهاي وسيع گردو و بادام همگوني طبيعت و معماري را به نمايش گذاشته است.
اصليترين مزيت گردشگري اين روستا به جاذبههاي طبيعي آن اختصاص دارد. باغهاي گردو و بيشهزارها، انواع درختان بادام، گردو، هلو، آلوچه، زردآلو، سيب و ... طبيعت زيبايي را به وجود آوردهاند و توجه ميهمانان و مسافران زيادي را به خود جلب ميکنند.
از جمله جاذبههاي گردشگري اين روستا ميتوان به بافت قديمي و متراکم آن اشاره کرد. اين روستا از دو قسمت بافت تاريخي و قديمي و خانههاي جديد تشکيل شده است که در شيب دامنه کوه در کنار هم به صورت پلکاني و با ديد مشرف به مناظر طبيعي روستا و زايندهرود ساخته شدهاند.
با توجه به استقرار اين روستا در اقليم سرد و کوهستاني و براي تامين امنيت، روستا با سيستم متراکم و فشردهاي ساخته شده است. عبوريهاي تودرتو، محفوظ و اغلب سرپوشيده، و معماري منازل، امکان خطراتي چون تهاجم و سرقت را کاهش ميداده است.
بر همين اساس ياسه چاي در نگاه نخست فاقد هرگونه خيابان و معبر است. ساخته شدن خانهها به صورت فشرده و پشت به پشت هم و پشت بامهايي کاملاً به هم پيوسته و وجود دو دروازه اصلي در روستا که در زمان حمله اقوام بيگانه در ادوار گذشته به دست اهالي بسته ميشده، از ديگر خصيصههاي اين روستاست و امروز نيز مانعي فيزيکي در عبور سواره محسوب ميشود.
طاقهاي ضربي و چشمهاي، دالانهاي تاريکي اصلي و فرعي، فضاي کالبدي و معماري خاص منازل از ويژگيهاي ياسه چاي است. قدمت اين روستا به بيش از 500 سال ميرسد.
روستاي هدف گردشگري ياسه چاي از طريق جادههاي آسفالت سامان، پل زمانخان، تيران، شهرکرد، چادگان، بن و سد زاينده رود قابل دسترسي است و به دليل برخورداري از جاذبههاي بسيار در سيماي طبيعي و معماري به عنوان منطقه هدف گردشگري شناسايي شده و هر سال پذيراي گردشگران بسياري است.
ب/120
انتهای پیام/