به گفته سرپرست گروه اکتشاف، اين منطقه هزاران سال دور از دسترس انسان‌ها بوده و به احتمال زياد آخرين افرادي که موفق به ديدن اين استخوان‌ها شده‌اند، همان شکارچي‌هاي بوفالو بوده‌اند.
به عقيده باستان‌شناسان، اين منطقه پس از انقراض ماموت‌ها در آخرين دوره عصر يخبندان به وجود آمده، از اين رو مکاني بسيار مهم در به تصوير کشيدن مهارت ساکنان عصر پالئواينديان در زمينه شکار حيوانات است.
گفتني است مهارت ساکنان اين عصر در شکار و کشتار بوفالوها تا 10 هزار سال پس از آن‌ها نيز در اين مناطق رواج داشته است.
به گزارش ميراث آريا، باستان‌شناسان علاوه بر اين کشتارگاه موفق به کشف کشتارگاه ديگري نيز شدند. اين اکتشاف نشان مي‌دهد که ساکنان اين منطقه قبايلي کوچ‌نشين و شکارچي بودند و از اين راه به امرار معاش مي‌پرداختند.
ب/109
انتهای پیام/
