احمد محیط طباطبایی در گفتگو با میراث آریا(chtn) گفت: پس از کشف الواح هخامنشی در دوران پهلوی اول، پژوهشگران مرکز شرق شناسی شیکاگو بر اساس یک توافق، این الواح را برای مطالعه، تحقیق و خواندن متن های نوشته شده بر روی آنها، به صورت امانت از کشور خارج کردند.
وی تصریح کرد: الواح هخامنشی نه به دلیل قدیمی و باستانی بودن بلکه بیشتر به دلیل وجود نوشته هایی که بخشی از تاریخ و تمدن بشری را در خود جای داده مورد اهمیت است.
جانشین رئیس شورای بین المللی موزه ها یادآور شد: با توجه به اینکه در زمان کشف الواح هخامنشی هیچ کس در داخل کشور قادر به خواندن متن های نوشته شده بر روی آنها نبود، یک پژوهشگر آلمانی در مرکز شرق شناسی شیکاگو پس از خواندن و ترجمه بخشی از این متون، آنها را در قالب دو کتاب منتشر کرد.
محیط طباطبایی با اشاره به اینکه در دوره رویدادهای انقلاب اسلامی و پس از آن ماجرای الواح هخامنشی به فراموشی سپرده شد، اظهار داشت: در زمان ریاست مهندس محمد بهشتی در سازمان میراث فرهنگی، پس از پیگیری های بسیار بخشی از الواح که مورد مطالعه قرار گرفته بود به کشور بازگشت و در موزه ایران باستان قرار گرفت.
وی ضمن تاکید بر اینکه اهمیت حفاظت فیزیکی از الواح هخامنشی، برای خواندن و کسب اطلاع از متن آنها است، گفت: با توجه به اتفاقات اخیر در رابطه با الواح هخامنشی که با حاشیه های سیاسی همراه شده است، اگر مرکز شرق شناسی شیکاگو از بازگرداندن این الواح به ایران خودداری کند به حیثیت علمی این موسسه در دنیا لطمه وارد می شود و اعتماد پژوهشگران به این مرکز علمی زایل خواهد شد.
\n
انتهای پیام/
