کشف سکه های مسی دوران اسلامی در محوطه باستانی رباط بیانگر تداوم استفاده این بنا از دوران سلجوقی و ایلخانی به بعد است.
میترا شاطری سرپرست گروه فصل دوم کاوش باستان شناختی محوطه باستانی رباط با اعلام این خبر افزود: فصل دوم کاوش باستان شناختی در این محوطه در مهرماه سالجاری و به مدت یک ماه در یکی دیگر از پشته های محوطه باستانی رباط و به منظور شناخت ماهیت بقایای ساختمانی این بخش از محوطه انجام شد.
او افزود :در این فصل و در محدوه ای به وسعت 400 متر مربع بخش دیگری از بقایای ساختمانی محوطه متشکل از اتاق ها و راهروهایی متعلق به سازه بزرگی که حدود 1600 مترمربع وسعت داشته است کشف شد.
شاطری تصریح کرد: متاسفانه حدود نیمی از این بقایا در سالیان گذشته و به منظور لایروبی و تغییر مسیر قنات رباط تخریب شده است.
به گفته این باستان شناس در کاوش اخیر بخشی ازیک بنای عمومی با کاربرد کاروانسرا یا رباط با پلان خاص و متشکل از پی و دیوارهای سنگی، بقایای آجری دیوارها، اجاق ها و تنورها و انبارکهای سنگی واقع در میان فضاهای معماری کشف شد.
وی گفت: سکه های مسی دوران اسلامی، قطعات سفال ساده و لعابدار مکشوفه حاکی از تداوم استفاده از این بنا از دوران سلجوقی و ایلخانی به این سو است
ضمن این که از بخش هایی از محوطه نیز در قرون متاخر تر بعنوان قبرستان استفاده شده است.
این باستان شناس تاکید کرد: تداوم کاوش ها در این محوطه ضمن ارایه گونه های خاصی از پلان کاروان سراهای کوهستانی قرون آغازین ومیانه اسلامی گام مهمی در کشف ومستند سازی بقایای کاروانسراها و بازیابی مسیرهای کاروانرو و موصلاتی دروان اسلامی و پیش از اسلام در منطقه چهار محال و بختیاری است .
او در همین حال خاطرنشان ساخت که این محوطه با توجه به موقعیت جغرافیایی و توانمندیهای طبیعی می تواند بعنوان یک مجموعه فرهنگی گردشگری متشکل از سایت موزه و فضای سبز و کمپینگ مورد استفاده قرار گیرد.
محوطه باستانی رباط در 15 کیلومتری شرق شهرکرد و بر سر راه قدیمی کاروان رو اصفهان به خوزستان و در حاشیه جاده امروزی شهرکرد به اصفهان واقع شده است. این محوطه یک مجموعه کاروانسرایی است که به استناد متون جغرافیایی دوره اسلامی و مطالعات باستان شناسی حدود هزار سال قدمت دارد.
مطالعات باستان شناسی این محوطه با همکاری اداره کل میراث فرهنگی استان چهار محال و بختیاری و گروه باستان شناسی دانشگاه شهر کرد از سال 1386 آغاز شد.
در فصل نخست کاوش این محوطه به سرپرستی علی اصغر نوروزی که سال 1386 آغاز شد بخشی از پلان و بقایایی ساختمانی قرون میانه اسلامی دریکی از پشته های این محوطه کاوش شد.
انتهای پیام/