منظومه کوش نامه باعث شد کره که از دور ترین نقاط به ایران است با ما همسایه شود و حتما در کره هم شواهدی از این دست و جود دارد که بر این همسایگی دلالت می کند.

سید محمد بهشتی رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری این مطلب را در همایش \"شعر ایران و کره جنوبی \" که به همت پژوهشکده زبان شناسی ، کتیبه ها و متون پژوهشگاه و با مشارکت مؤسسۀ ترجمۀ ادبیات کرۀ جنوبی و همزمان با حضور رئیس جمهوری کره جنوبی در تهران برگزار شد مطرح ساخت.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، او با اشاره به سختی کار شاعران کارآنها  را فتح قلمروهای معنا دانست و تصریح کرد :شاعران فتوحاتشان را در اختیار افرادی قرار می دهند که شاعر نیستند ولی از طریق شعرا می توانند به این قلمرو ها نزدیک شوند.  او گفت :هر فرهنگی خودش را در قامت شاعرانش تمام قد معرفی می کند و به همین دلیل اگر تماس فرهنگ ها با یکدیگر با ملاقات شاعران صورت بگیرد حقیقت فرهنگ ها می توانند همدیگر را ملاقات کنند .
بهشتی با اشاره به دوری کره از ایران از نظر بعد مسافت افزود: این دوری زمانی که پای شاعران به وسط می آید به نزدیکی و حتی به همسایگی تبدیل می شود .
وی با اشاره به انتشار و ترجمه منظومه \"کوش نامه \"در سالهای اخیر افزود : با خواندن بخشی از این منظومه دریافتم این اثر سبب شده کره از دور ترین نقاط به ایران با ما همسایه شود ، حتما در کره هم شواهدی وجود دارد که بر  این همسایگی دلالت می کند.
رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت : همسایه در فارسی یعنی هر دو زیر یک سایه و این همسایگی کاری است که تنها ا زعهده شاعران برمی آید  و سیاستمداران ، اقتصاد دانان و... نمی توانند این همسایگی را به وجود آورند .
وی با اشاره به دیوار جغرافیایی که بین ایران و کره وجود دارد تصریح کرد: شاعرانند که می توانند این دیوارها را از سر راه بردارند و ما به واسطه آن در یابیم که در خانه همسایه مان چه خبر است و یا همسایه ما از خانه ما خبر دار شود .
بهشتی گفت : امروز آن رویداد بزرگ رخ داده و دیوار بین خانه ها ی ما توسط شاعران برداشته شده و ما همدیگر را به جا آورده ایم و چهره های همدیگر را می بینیم که چقدر برای هم آشنا هستیم ،زیرا که از قرن های دور با یکدیگر آشنایی داشته ایم .
کیم سانگ کن رییس مرکز ترجمه آثار ادبی کره جنوبی دیگر سخنران این همایش گفت :بیش از این کره جنوبی به واسطه تولید کالاهایی نظیر اتومبیل برای ایرانی ها شناخته شده بود اما زمان آن رسیده که ایرانی ها این کشور را به واسطه آثار فرهنگی اش بشناسند .
او با اشاره به ضرب المثل \"از دل برود هر آنکه از دیده رود \" تصریح کرد :اما اگر مردمان کره یکبار با کسی دوست شوند و دوستی را آغاز کنند حتی بعد مسافت و دوری موجب فراموشی یار نشده و همواره دلتنگ او خواهند شد .
کن افرود:شعر ، ترانه و سروده های محلی کره مملو از اشعاری است که در بر دارنده مفاهیم دلتنگی یار در دیار غربت است و بر این اساس این روابط دوستانه با ایران که به وسیله این محفل ادبی به وجود آمده همواره ادامه خواهد یافت .
وی در پایان اظهار امیدواری کرد محفل ادبی پیش رو ، فرصت مهمی برای برقراری رابطه دوستانه و گفتگو و همکار های آینده دو تمدن یعنی تمدن کره که طی پنجاه سال شکوفا بوده و تمدن پرشیا که در تاریخ جهان نقش بسیار مهمی داشته است باشد .
در ادامه این مراسم ،کیم هوران، شین دلاجا، جانگ هو سونگ و جنگ ساگ نام از کره جنوبی و محمد علی بهمنی و فاطمۀ راکعی از ایران به شعر خوانی با موضوعات زندگی ، زیبایی های رنگارنگ و دردهای گوناگون آن، عشق به همۀ کائنات، مرگ و حیات پس از آن، مظاهر طبیعی، میراث فرهنگی، روابط پاک انسانی، جاودانگی، لطف و مهربانی پرداختند .
این مراسم با پرسش و پاسخ علاقمندان و شاعران حاضر پایان یافت .
گفتنی است ، بر اساس متنی از \"کوش نامه\" که منظومه ای حماسی- اساطیری است در گذشته‌های دور، کشور ایران پس از حمله اعراب شکست خورد و عده‌ای از خاندان‌های ایرانی از طریق راه‌ابریشم به چین و سپس به کره عزیمت کردند. در این جریان، یکی از شاهزادگان ایران، شیفته دختر پادشاه کره شد و با او ازدواج کرد، حاصل این ازدواج، پسری بود که بعدها برای انتقام اجدادش به ایران بازگشت و با دشمنان جنگید و در نهایت موفق شد ایران را به رونق گذشته بازگرداند.

انتهای پیام/