لادن اعتضادي در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی صندوق احیاء (صابتا) گفت: هویت شهرها و جغرافیای اجتماعی جوامع یک موقعیت سیال و پویا است که در ارتباط با زندگی مردم معنا پیدا می کند. بر این اساس بازیابی هویت فرهنگی و اجتماعی شهرها با تکیه بر موقعیت موزه ای بناها و بافت های تاریخی امکان پذیر نیست.
این مدرس تاريخ معماري و مرمت ابنيه ادامه داد: شهرهای فعلی ما خصوصا در سال های اخیر با یک بحران بزرگ هویت مواجه شده اند که در این بحران عناصر سازنده شهر دیگر نه ارتباط فرهنگی با تاریخ ما دارند و نه ارتباط مفهومی و کارکردی با یک زندگی مطلوب و تقریبا ایده آل.
وی افزود: حل این بحران نیازمند دو اقدام است؛ اول اینکه بین معماری و ساخت شهری گذشته و تاریخی شهرها که دارای مفهوم و کارکردی عمیق بوده با وضعیت امروز شهرسازی ما ارتباط بر قرار شود و دیگر اینکه به موازات این سعی در ایجاد ارتباط بین نیازها و زوایای زندگی امروز با شهرسازی انجام گردد.
لادن اعتضادي با بیان اینکه «ارتباط بین شهر و معماری اصیل ایرانی از چند دهه قبل به کلی قطع شده» توضیح داد: نگهداری بافت تاریخی و ابنیه به جای مانده از گذشته اگر حتی در بهترین حالت صورت بگیرد، بدون ارتباط پیدا کردن با متن زندگی اجتماعی نمی تواند نقش خود را برای بازیابی هویت شهری و اجتماعی فعلی بازی کند.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران گفت: هویت شهری در مفهوم زندگی بازسازی می شود و از همین منظر باید بتوانیم تجربه ÷یوند زندگی و معماری اصیل ایرانی را به نسل های فعلی منتقل کنیم که این کار از طریق دادن کاربری های جدید به بناهای تاریخی امکان پذیر خواهد بود. چرا که مناسبات روزمره را به کالبد تاریخی معماری ما می برد. به عبارتی احیاء بناهای تاریخی زمینه حفظ اصالت سبک زندگی ایرانی می شود.
وی توضیح داد: اگر جامعه بتواند سبک زندگی در فضایی متفاوت از آپارتمان های امروزی را با شاخصه های خاص خود تجربه کند، امکان انتقال این تجربه به شکل سازنده تر به زندگی امروزی وجود خواهد داشت.
انتهای پیام/
