در شب های ماه رمضان پس از نماز و افطار عده ای از پسران نوجوان در دسته های چند نفری به در خانه های مردم به ویژه توانگران رفته و به امید گرفتن انعام (تنقلات و یا وجه نقد) اشعاری خاص می خواندند كه در اصطلاح محلی به آن رمضانی می گفتند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان جنوبی، سید احمد برآبادی مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل ضمن بیان این مطالب افزود: افراد به جلوی درب هر خانه كه می رسیدند برای اینكه مطمئن شوند كسی در خانه هست یا نه یك نفر از بچه ها كه او را با عنوان استاد برگزیده اند با صدای بلند می گفت رَمِزُاْنی مارْ وَاْ مِدِی یا وَرْ خُانِمْدِ ـه «رمضانی ما را می دهید یا بخوانیمش». اگر در خانه كسی بود و چیزی به آنها می داد به درب خانه دیگر می رفتند وگرنه اگر احساس  می كردند كسی در خانه هست و جوابی نمی دهند خواندن رمضانی را آغاز می كردند.
وی ادامه داد: ابتدا استاد یك مقدمه و دعایی می خواند و شاگردان بعد از هر جمله او می گفتند آمین و یادی از حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) می كردند و رباعی هایی در مرثیه ائمه اطهار می خواند. 

لازم بذکر است: مراسم رمضان خوانی  به شماره 811 در تاریخ 4 بهمن سال 91 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این مراسم در شهرها و روستاهای بیرجند، قاین، نهبندان، سربیشه برگزار می شود. در شهرستان درمیان نیز سابق این مراسم اجرا می شده ولی در حال حاضر انجام نمی شود. 

انتهای پیام/