استاد اقتصاد دانشگاه تهران گفت: ما می بایست سال ها پیش فرآیند واگذاری بناهای تاریخی به بخش خصوصی برای بهره برداری را آغاز می کردیم و اگر چنین کرده بودیم قطعا امروز از دل آنها بنگاه های بزرگ گردشگری و با بازده اقتصادی قابل قبول متولد شده بود.

به گزارش روابط عمومی صندوق احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی محمود جامساز گفت: خصوصی سازی نیاز اساسی اقتصاد ملی ایران است که متاسفانه از مسیر اصلی خود منحرف شده و یکی از اصلی ترین دلایل این انحراف آن است که بدنه مردمی اقتصاد یا همان بخش خصوصی واقعی در فرآیند واگذاری ها، در جهت تقویت قرار نگرفت.
وی افزود: در واقع ما خصوصی سازی را از بنگاه های بزرگ شروع کردیم و این در حالی بود که جامعه و بخش خصوصی واقعی توان مالی تملک این بنگاه ها را نداشت و بدین ترتیب بخش شبه دولتی یا شبه خصوصی با تکیه بر منابع عمومی وارد کار شد و سکان اقتصاد را به دست گرفت.
این استاد اقتصاد ادامه داد: ما می بایست در قدم های اول خصوصی سازی، کار را با پروژه های کوچک که تضمین اقتصادی داشتند آغاز می کردیم و بدنه بخش خصوصی با این پروژه ها قدم به قدم تقویت می شد و توان اداره بنگاه های بزرگ تر را پیدا می کرد.
جامساز همچنین توضیح داد: مشکل دیگر ما این بود که در این فرآیند، مزیت های اقتصادی را اشتباه تعریف کردیم و سمت فعالیت هایی رفتیم که مزیت نسبی در آن نداشتیم و در مقابل ظرفیت های اساسی خود را فراموش کردیم.
وی با اشاره به مزیت و ویژگی های حوزه گردشگری و احیاء بناهای تاریخی گفت: یکی از مهمترین حوزه های فراموش شده کشور در این پروسه حوزه گردشگری و مزیت های فراوان آن، از جمله بناهای تاریخی کشور بود.
این اقتصاد دان اضافه کرد: مزیت عمده بناهای تاریخی در سه مورد است که باید به آن توجه داشت. اول اینکه بهره برداری از تعداد زیادی از آنها نیاز به سرمایه های کلان ندارد و می توان فعالیت در آنها را با سرمایه گذاری های خرد کلید زد. دوم اینکه ظرفیت بناهای تاریخی تقریبا در تمام نقاط ایران به تناسب وجود دارد و در یک نقطه متمرکز نیست و سوم هم اینکه توریست ها و گردشگران آن را به عنوان یکی از اولین مولفه های جاذبه های گردشگری کشور می دانند و برای دیدن این بناها اشتیاق نشان می دهند.
جامساز تاکید کرد: ما می بایست سال ها پیش فرآیند واگذاری بناهای تاریخی به بخش خصوصی برای بهره برداری را آغاز می کردیم و اگر چنین کرده بودیم قطعا امروز از دل آنها بنگاه های بزرگ گردشگری و با بازده اقتصادی قابل قبول متولد شده بود.
وی افزود: مزیت اساسی بناهای تاریخی یعنی همان نیاز اندک آنها برای سرمایه گذاری در مقابل دیگر شئون کسب و کار را نباید نا دیده گرفت. چرا که در شرایط اقتصادی امروز مردم ما از یک سو نیاز به سرمایه گذاری دارند و از سویی سرمایه های کافی در اختیار آنها نیست و دنبال این می گردند که جایی را با نیاز پایین تر به سرماهی اولیه پیدا کنند.
جامساز همچنین گفت: بر این اساس واگذاری بناهای تاریخی می تواند به قدم مناسبی برای بازگشت به یک خصوصی واقعی در اقتصاد ایران باشد. به شرط آنکه دولت بتواند سرعت واگذاری را افایش دهد و سرمایه های سرگردان را به این بخش وارد کند.

انتهای پیام/