سيد باقر آيت الله زاده شيرازی، فرزند سيدمحمدحسين، در سال 1315 در نجف اشرف در خانواده ای ايرانی، روحانی و دينی به دنيا آمد. وی از نوادگان ميرزای بزرگ شيرازی است. او دوران کودکی و نوجوانی را در فضاي بسيار غنی دينی، اعتقادی، فرهنگی و علمی در نجف و تهران طی کرد و در سال 1335 موفق به اخذ ديپلم رياضی از دبيرستان دارالفنون گرديد. او در سال 1342 با درجه عالی در رشته کارشناسی ارشد معماری از دانشکده هنرهای زيبای دانشگاه تهران فارغ التحصيل گرديد. در سال 1343 برای ادامه تحصيل به ايتاليا رفت و در سال 1350 با درجه عالی موفق به اخذ مدرک دکترا در رشته مطالعه و مرمت بناها و بافت های تاریخی از دانشکده معماری دانشگاه رُم گرديد.
رئیس دفتر فنی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران در استان اصفهان (از سال 1346 تا 1358) رئیس سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران و سرپرست اداره کل حفاظت آثار باستانی و بناهای تاریخی (از سال 1358 تا 1366) معاون اجرایی و قائم مقام سازمان میراث فرهنگی کشور ( از سال 1366تا 1379 ) و عضویت در هيئت موسس و رياست موسسه فرهنگی ايکوموس ايران (Iran ICOMOS)، وابسته به شورای بین المللی بناها و محوطه های وابسته به یونسکو از جمله مهم ترین سمت های اجرائی اوست.
وی از بنيانگذاران سازمان میراث فرهنگی کشور بود که تهيه پيش نويس اساسنامه و لايحه قانونی تشکيل سازمان ميراث فرهنگی کشور را عهده دار بود و در شکل گیری مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی نیز نقش تاثیر گذاری داشت. او دبيرکنگره تاریخ معماری و شهرسازی ایران و عضو هيئت علمی کنگره بود که تاسيس دبيرخانه کنگره، برگزاری سه دوره اين کنگره ملی در ارگ بم و ويراستاری علمی وکوشش در چاپ پانزده جلد مجموعه مقالات سه کنگره مذکور (از سال1374 تا 1386) را عهده دار بود. دکتر آیت الله زاده شیرازی موسس و عضو هيئت تحريريه فصلنامه علمی، فنی، هنری \"اثر\" وابسته به سازمان میراث فرهنگی کشور و تا شماره 41، مديرمسئول اين فصلنامه بود. اين مجله، فضايي را فراهم آورد که تلاشگران صحنه ميراث فرهنگی کشور قادر باشند نتيجه تلاشها و مطالعات خود را منتشر کنند. دکتر باقرآیت الله زاده شیرازی عضو پيوسته فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ايران و چهره ماندگار عرصه معماری، مرمت و حفظ آثار تاريخی، در همايش چهره های ماندگار، 1380 بود.
9سال پیش ( عصر روز 28 مردادماه 1386) مجموعه هنرپژوهي نقش جهان فرهنگستان هنر در تهران ميزبان فرهيختگان، علاقهمندان و دانشجويان رشته مرمت، معماري و شهرسازي بود كه براي بزرگداشت دكتر باقرآيتاللهزاده شيرازي، استاد پيشكسوت معماري و مرمت، گرد هم آمده بودند. از جمله چهرههاي شاخص حاضر در اين جلسه ميتوان به: مهندس سيد محمد بهشتي، دکتر مهدي حجت، زنده یاد شهريار عدل، دکتر اسكندر مختاري، مهندس محمد حسن محبعلي و ... اشاره كرد. در این آیین پس از سخنان حاضران، نوبت به دکتر باقر آيتالله زاده شيرازي رسید، وی با قرائت آيه : \" انا لانضيع اجر من احسن عملا \" (آیه 30، سوره مبارکه کهف) به درستی که ما اجر کسی را که کار خير انجام می دهد، ضايع نمی گردانيم\" گفت: در كودكي از پدرم پرسيدم كه چه كاره شوم؟ گفت: كاري كه خدا را راضي كند. من هم ديدم چه كاري بهتر از تعمير مسجد و امامزاده. پس سعي كردم اين كار را به نحو احسن انجام دهم.
استاد لحظاتي بعد از پایان سخنرانیش و هنگامي كه ديگر حاضران در نشست درباره خاطرات و علاقه خود به ايشان صحبت ميكردند، دچار حمله قلبي شد و هنگامی که نوای ملکوتی اذان مغرب در شامگاه 28 مرداد 1386 به گوش می رسید، در جمع دوستان، همکاران، دانشجويان و علاقه مندان خود دنيای فانی را وداع گفت.
تبریز و آذربایجان به مانند بسیاری از نقاط ایران وامدار تلاشهای آن استاد فرزانه در راه صیانت از میراث ماندگار فرهنگی و آثار ارزشمندی چون: مسجد کبود ، مجموعه باغ کمال، مجموعه امام زاده سید حمزه ، خانه مشروطه و ... که یادآور عشق سرشارش به تاریخ و فرهنگ و هنر این سرزمین است، یادش گرامی و روحش شاد .
\n
انتهای پیام/