به‌گزارش میراث‌آریا متن کامل این گفت‌وگو به‌شرح زیر است:
طرح 200 نماینده مجلس برای تبدیل سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به وزارتخانه که در هفته جاری در صحن علنی مجلس مطرح خواهد شد، این روزها مهم‌ترین خبری است که فعالان بخش‌های ذی‌ربط دولتی و غیردولتی حواشی آن را دنبال می‌کنند.
این طرح که هم در مجلس و هم در سطح افکار عمومی موافقان و مخالفانی دارد، بیش از هر چیز یادآور نمونه‌های مشابهی چون تبدیل سازمان ورزش و جوانان یا همان تربیت‌بدنی سابق به وزارتخانه و یا ادغام بخش‌های صنایع، معادن و بازرگانی در قالب وزارتخانه‌ای یکپارچه یعنی وزارت صنعت، معدن و تجارت است؛ ادغام‌ها و تبدیل‌هایی که هر کدام مسائل و بحث‌های خاص خود را دارند و پرداختن به هر کدام فرصتی مستقل می‌طلبد.
درباره موضوع تبدیل سازمان میراث‌فرهنگی به وزارتخانه، روزنامه توریسم سراغ یکی از معاونان سازمان میراث‌فرهنگی رفت و جویای نظرات سازمانی‌اش در این خصوص شد. میرهادی قره‌سید رومیانی که پیشتر در کسوت نمایندگی مردم تبریز، اسکو و آذرشهر در مجلس نهم حضور داشته، اواخر پاییز سال گذشته با حکم زهرا احمدی‌پور رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به‌عنوان معاون امور مجلس، حقوقی و استان‌های این سازمان انتخاب شد. برخورداری از سابقه حضور در قوه مقننه در تسلط مشهود او به مفاد قانونی حوزه مدیریتش نمودار است.
200 نماینده طرحی را امضا کردند مبنی بر تبدیل سازمان میراث‌فرهنگی به وزارتخانه که این هفته در صحن علنی مجلس مطرح می‌شود. به‌عنوان معاون سازمان میراث‌فرهنگی، این طرح را چطور ارزیابی می‌کنید؟
همین که نمایندگان مجلس شورای اسلامی ذغدغه میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری دارند جای تقدیر دارد. در جلسه‌ای که یکشنبه گذشته در معیت ریاست سازمان با اعضای فراکسیون مستقلین مجلس داشتیم، اعضای فراکسیون هم مسائل خود را مطرح کردند. یکی از دغدغه‌های اساسی این طرح پاسخگویی سازمان در مقابل مجلس است. نکته مهمی که مهرداد لاهوتی به آن اشاره کرد و سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری باید پیگیر آن باشد، درآمد کشور از بخش گردشگری است. بحث او این است که تحصیل این درآمد مطابق با انتظارات و مطلوب نبوده است. رئیس سازمان میراث‌فرهنگی در آن جلسه توضیحاتی داد. جلسه‌ای هم به همت هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی تشکیل و در آن موضوعات مختلف و دغدغه طراحان محترم مطرح شد.
به‌هر حال 200 نماینده این طرح را امضا کردند و عده‌ای هم موافق آن نیستند. شما از منظر معاون امور مجلس، حقوقی و استان‌های سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بفرمایید که موضع سازمان در قبال این موضوع چیست و چه استدلالی برای این موضع دارید؟
همان‌طور که گفتید، این طرح مخالفان و موافقانی دارد. مخالفان نظرشان این است که قبلا ادغم‌ها و تبدیل‌های مثل وزارت ورزش و جوانان صورت گرفته که از نظر آن‌ها کارگشا نبوده و در حقیقت بر اساس کار کارشناسی چنین تصمیمی اتخاذ نشده است. می‌گویند به اهدافی که در بخش ورزش .و جوانان دنبال آن بودیم، دست پیدا نکردیم. گفته می‌شود که مسئله جوانان با توجه به اهمیت و غلبه ورزش به محاق رفته است. همینطور در مورد وزارت صنعت، معدن و تجارت که بخش‌های صنعت و معدن با بازرگانی ادغام شدند. با توجه به نظر موافقان و مخالفان و نظرات کارشناسی که در هئیت رئیسه مطرح شد، قرار شد که قبل از وصول طرح، موضوع به مرکز پژوهش‌های مجلس اراجاع شود و با پیگیری غلامرضا کاتب و لاهوتی، قدری فنی‌تر و کارشناسی‌تر به موضوع نگاه کنیم. در جریان باشید با حضور زهرا احمدی‌پور در مجلس شورای اسلامی، زمینه رابطه‌ای علمی و فنی در راستای تعالی روابط بین سامزان و مجلس شورای اسلامی و سایر قوا ازجمله قوه قضائیه و قوه مجریه یعنی خود دستگاه‌های دولتی فراهم شد. لذا به نظر می‌رسد که با توجه به در پیش بودن انتخابات باید دقیق‌تر، کارشناسی‌تر و علمی‌تر به موضوع نگاه کنیم و ببینیم که آیا تبدیل سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به وزارتخانه می‌تواند با اسناد بالادستی نظام هماهنگ باشد یا خیر؟ آیا مغایرت اصل 75 قانون اساسی را ندارد که می‌گوید ایجاد و ادغام وزارتخانه‌ها از اختیارات ذاتی دولت است؟
منظورتان از مغایرت با اسناد بالادستی، تعارض با چابک‌سازی و کاهش تصدی‌گری دولت است؟
بله، منظورم تعارض با نظرات مقام معظم رهبری است که بر منطقی‌سازی دستگاه‌ها اصرار دارند، لذا به نظر می‌رسد این طرح، هم با اصل 75 مغایرت دارد، هم با سند برنامه ششم توسعه.
اگر به عقب‌تر برگردیم، می‌بینیم که ادغام‌هایی که در سازمان ورزش و جوانان و وزارت صنعت، معدن و تجارت صورت گرفته و سازمان‌ها به وزارتخانه‌هایی یکپارچه تبدیل شدند، نه‌تنها کمکی به چابک‌سازی نکرده، بلکه نتایج معکوس بوده است، طوری که حتی روند منطقی موجود در اسناد بالادستی هم دچار اختلال شد. بنابراین اهداف جاری در اسناد بالادستی نظام که در چشم‌انداز 20 ساله متصور بود، متأسفانه محقق نشد.
همان‌طور که خودتان گفتید، دغدغه‌ای که امضاکنندگان طرح مطرح می‌کنند، پاسخگو کردن سازمان است. از این منظر آیا توجیهی نسبی نمی‌بینید؟
همان‌طور که گفته شد، نمایندگان از تبدیل و گذار سازمان به وزارتخانه به دنبال مطالبه پاسخ از سازمان هستند تا بتوانند از اختیارات خود و ظرفیت‌های قانونی مجلس برای سئوال، تذکر و استیضاح استفاده کنند و روند تغییراتی که در مدیریت کلان سازمان بوده را رصد و کنترل کنند.
به نظرم با تعاملی که با مجلس ایجاد کردیم، ضرورتی ندارد که این تبدیل صورت بگیرد و این تصمیم فقط هزینه ایجاد می‌کند. بار دیگر تأکید می‌کنم که بر اساس اسناد بالادستی نظام در چشم‌انداز 20ساله، ما باید درآمدی معادل 25میلیارد دلار از گردشگری و سرمایه‌گذاری 30هزارمیلیارد دلاری در حوزه میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری برسیم.
در پایان بگویید که تبدیل شدن یا نشدن سازمان به وزارتخانه به‌طور اخص بر روی بخش گردشگری چه تأثیری می‌تواند داشته باشد؟
باتوجه به اینکه سیاست‌گذاری‌های انجام شده، به‌ویژه مواد 113 و 115 از قانون برنامه ششم توسعه، سامان را به تدوین قانون جامع گردشگری ملزم کرده و از ظرفی طرح سند راهبردی نظام در سال اول برنامه برای ما تبیین و به ما تکلیف شده است. به‌نظر می‌رسد که اگر بتوانیم یک جمع‌بندی کلی در حوزه تقنینی و حوزه اجرایی داشته باشیم، خواهیم توانست ایران اسلامی را در حوزه گردشگری به اهدافش در سطح بین‌المللی برسانیم.
انتهای پیام/
