به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از مرکز روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، پیش‌نویس سیاست‌های سند جامع گردشگری قرار است در ماه‌های آتی در صحن مجمع تشخیص مصلحت‌نظام به تصویب برسد تا به‌عنوان یک سند بالادستی، هماهنگی بین دستگاه‌های مرتبط با حوزه گردشگری و سیاست‌های کلی حوزه گردشگری ابلاغ شود. از همین رو، جلسات کارگروه‌های مرتبط با تهیه سند به‌صورت فشرده در دستگاه‌های مختلف درحال انجام است. در همین راستا معاونت میراث‌فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، وظیفه تشکیل کارگروه میراث‌فرهنگی را بر عهده دارد.
گردشگری با کمترین مداخله و تهدید
محمد‌حسن طالبیان، معاون میراث‌فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در این جلسه، گردشگری را از زوایای مختلفی مورد توجه قرار داد و گفت: «با اینکه گردشگری یک فرصت محسوب می‌شود اما باید توجه داشت که در ارتباط با میراث‌فرهنگی کمترین مداخله و تهدیدات را داشته باشد.»
او افزود: «اینکه از چه راهبردهایی می‌توان استفاده کرد تا با رعایت اصالت، حفظ سنت‌ها و جنبه‌های مختلف میراث ملموس و ناملموس به آگاهی‌بخشی و توانمند‌سازی جوامع محلی دست پیدا کنیم، موضوعی است که باید در سند گردشگری لحاظ و گنجانده شود.»
معاون میراث‌فرهنگی گفت: «سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری باید در خصوص میراث‌فرهنگی به یک تعریف جامع، مانع و همه‌شمول برسد تا از آسیب‌های احتمالی گردشگری در حوزه میراث‌فرهنگی را بکاهد.»
طالبیان با طرح این پرسش که گردشگری در حوزه میراث فرهنگی هدف محسوب می شود یا وسیله، ادامه داد: «در این سند باید نسبت بین میراث‌فرهنگی و گردشگری مشخص شود. اگر این نسبت به گونه‌ای تبیین شود که گردشگری در خدمت میراث‌فرهنگی باشد هیچ مانعی ایجاد نمی‌کند.»
او افزود: «کارگروه‌ها زمانی می‌توانند در پیش‌نویس سند گردشگری رویکرد مثبت داشته باشند که چالش‌ها به‌درستی شناخته شود. در این سند نیز لازم است رابطه میراث‌فرهنگی و گردشگری به‌عنوان مهم‌ترین چالش میان‌بخشی در این دو حوزه مشخص شود.»
لزوم تعریف تازه‌ای از میراث‌فرهنگی
در این جلسه همچنین صاحب‌نظران حوزه میراث فرهنگی نیز چندین نکته را مطرح کردند. فرهاد نظری، مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی سازمان میراث‌فرهنگی گفت: «لازم است که در سند گردشگری تعریف تازه‌ای از میراث فرهنگی صورت بگیرد چراکه از نخستین تعاریفی که در زمینه میراث فرهنگی ارائه شده ابعاد جدیدی به این حوزه اضافه شده است.»
او افزود: «درحال حاضر میراث فرهنگی ناملموس بخش مهمی از میراث فرهنگی است و از کنوانسیون 1972 به بعد نیز میراث طبیعی به مواریث فرهنگی کشور اضافه شده است. پس لازم است که هم‌اکنون تعریف جامع و مانعی از میراث فرهنگی ارائه شود تا از این طریق بدانیم که چه رویکردی برای حفاظت لازم است.»
مرتضی رضوانفر پژوهشگر حوزه میراث‌فرهنگی نیز در این جلسه، گردشگری را یکی از بحران‌های عظیم حوزه میراث‌فرهنگی ناملموس دانست و گفت: «گردشگری، یکسان‌سازی و سفارشی شدن آیین‌ها را به دنبال داشته است. از همین رو، لازم است با هجوم گردشگری، سنت‌ها و آیین‌ها حفظ شود و فضای کشور دید بازتری نسبت به گردشگری پیدا کنند. ریشه گردشگری میراث‌فرهنگی است و در غیر این‌صورت گردشگری قطعا پایدار نخواهد بود.»
کارشناسان در این نشست نیز تأکید داشتند که در سند گردشگری لازم است که رابطه بین گردشگری و میراث‌فرهنگی به‌طور کامل مشخص و چالش‌ها نیز به درستی شناخته شود.
انتهای پیام/
