به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان، اشکان مختاری معاون میراث‌فرهنگی این استان، امروز شنبه 17 تیر 96، با اعلام این خبر افزود: «آرکئوژئوفیزیک یا زمینباستان‌شناسی دانشی است که به مطالعه، شناخت و بررسی پدیده‌ها و تغییرات فیزیکی در لایه‌ها یا ساختارهای زیرین زمین می‌پردازد و بررسی‌های آرکئوژئوفیزیک در سیبه با هدف شناسایی و آشکارسازی سازه‌های معماری مدفون در شهر سیبه آغاز شده است.»
او اظهار کرد: «یکی از بزرگ‌ترین استقرارگاه‌های حاشیه رود مهران، محوطه سیبه است که با بیش از 30 هکتار وسعت در غرب روستای کوخرد از توابع شهرستان بستک واقع شده و احتمالاً قسمتی از بخش شرقی این محوطه در زیر روستای امروزی کوخرد مدفون شده است.»
مختاری، با بیان اینکه بر روی سطح محوطه تعدای سفال اسلامی به‌چشم می‌خورد، افزود: «علاوه‌بر سفال، چند سازه نیمه‌ویران ازجمله چند آب‌انبار و بنایی موسوم به حمام سیبه نیز در محوطه باقی مانده که این حمام ــ که بر اثر سیلاب کشف شده ــ در سال‌های اخیر کاوش شده است.»
معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان، با بیان اینکه سفال‌های دوره ساسانی با تراکم متغیر در محوطه پراکنده‌اند، افزود: «در یک مسیر عبور سیلاب که برشی در لایه‌های استقراری ایجاد کرده سفال‌ها و آثاری مربوط به دوره ساسانی شناسایی شده است.»
مختاری ادامه داد: «در قسمت غربی محوطه گورستان وسیعی با بقایای سازه‌هایی از سنگ دیده می‌شود که گور دو تن از مشایخ نیز در این قسمت واقع شده است.»
او افزود: «شهر سیبه با دارا بودن آثاری از دوره‌های ساسانی و اسلامی قرون اولیه، وسطی و متأخر احتمالی، یک استقرارگاه بسیار مهم در منطقه است که برای تعیین حدود این شهر باستانی به بررسی‌های آرکئوژئوفیزیک در منطقه نیاز است تا علاوه‌بر یافتن سایر ساختارهای معماری مدفون موجود در محوطه، حدود احتمالی عرصه و حریم این محوطه باستانی نیز تعیین شود.»
مختاری خاطرنشان کرد: «علاوه‌برآن، مستند‌سازی تمام بخش‌های این محوطه عظیم برای حفاظت هر چه بهتر از این شهر تاریخی که در حاشیه روستا قرار گرفته و هر روز در معرض خطر تخریب است بسیار حائز اهمیت است.»
انتهای پیام/
