به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، در اطلاعیه این همایش آمده است:
«پدیده گرمایش زمین و اسیدی شدن اقیانوس‌ها که حاصل آزادسازی دی‌اکسید کربن توسط جامعه مدرن است، تبدیل به بزرگترین تهدید زیستی در کره زمین برای بشر و سایر موجودات شده و این پدیده‌ای شگفت است چرا که بشر همواره کوشش کرده تا محیط بهتری برای زیستن ایجاد کند و اکنون آشکار شده است که بسیاری از این اقدامات با وجود دستاوردهای بسیار مهم، عرصه را بر کره زمین و موجودات ساکن در آن تنگ و تنگ‌تر کرده است.
ایران نیز به‌عنوان جزئی از کل جامعه بشری کمابیش در همین مسیر حرکت کرده و در کنار نتایج مثبت حاصل از پیوستن به جریان مدرنیته، آسیب های فراوانی نیز از محل تخریب بافت های تاریخی، کاهش تنوع فرهنگی و قومی، بروز بحران آب، تخریب مناطق جنگلی، کاهش تعداد زیستگاه‌های بشری و امثال آن را متحمل شده است.
حرکت سریع و بی توجه به سوابق تاریخی در طی یک قرن اخیر در ایران مشکلاتی را به وجود آورده که ما هیچگاه در طول هزاران سال زندگی در فلات ایران با آنها مواجه نبودیم و یا برای رفع آنها روش های خردمندانه و پایداری را تمهید کرده بودیم. در واقع دانش زیستن در فلات ایران تحت عنوان اهلیت ایرانی عنصری بود که در یک قرن گذشته مغفول مانده است. غفلت از ایران در ایران (آخوندی، 1394) و غفلت از این عنصر، آسیب های متعددی را متوجه ایران کرده است.
اکنون مدتی است که اهل ایران دیگر ایران را «سره زمین» یعنی نیکو و بی عیب و معتدل نمی دانند و نگاه غالب امروز ما به ایران نه ماحصل شناخت ظرفیت ها و ویژگی های سرزمین خودمان، بلکه بیشتر ماحصل مقایسه آن با سرزمین هایی است که از قضا تفاوت زیادی از همه لحاظ با سرزمین ما دارند (بهشتی، 94). غفلت از سرزمین عمدتاً ناشی از معطوف شدن تئوری های توسعه از سرزمین به تکنولوژی بوده است. در حقیقت هرچه زمان گذشته است، با اتکای به تکنولوژی انسان به ماهو انسان بیشتر در مدار تفکر و توجه قرار گرفته و توسعه هربار به زمینه حضور انسان که همان سرزمین باشد توجه کمتر کرده است.
شاید لازمه تعدیل این تفکر افزودن قیدی به عبارت انسان و خلق ایده «انسان پایدار» باشد (آرامی، 94) تا از این رهگذر توجه بیشتری به مفاهیم پیرامونی چون محیط زیست، تاریخ و فرهنگ داشته باشیم.
در این همایش بازشناسی مفهوم «اهلیت ایرانی» و کاربرد آن در طراحی توسعه پایدار و مدیریت سرزمین مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این همایش علاوه بر تأکید بر اهلیت ایرانی، تلاش می‌شود تا به صورت کاربردی به موضوع تعامل میراث فرهنگی و حوزه های توسعه ای چون؛ راه و شهرسازی، آب، گردشگری و توسعه فناوری به صورت موردی تمرکز کرده و تجربیات تکامل در این حوزه ها مورد بررسی و تدقیق قرار گیرد. جایگاه میراث فرهنگی در حفظ و تقویت هویت ملی و تحکیم صلح و دوستی نیز از دیگر موضوعات مورد علاقه همایش است.
محورهای همایش در هشت حوزه کلی به صورت زیر به تصویب شورای سیاست گذاری همایش رسیده است، میراث فرهنگی، توسعه پایدار و آمایش سرزمین، میراث فرهنگی، توسعه پایدار و راه و شهرسازی، میراث فرهنگی، توسعه پایدار و مدیریت آب، میراث فرهنگی، توسعه پایدار و هویت، میراث فرهنگی، توسعه پایدار و گردشگری، میراث فرهنگی، توسعه پایدار صلح و وفاق ملی، میراث فرهنگی، توسعه پایدار و نوآوری و فناوری و میراث طبیعی و توسعه پایدار.
براساس برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته، این همایش در روز 4 و 5 شهریورماه سال 1397 در محل موزه ملی ایران برگزار خواهد شد.
از تمام پژوهشگران، محققان و دانشگاهیان ارجمند دعوت به‌عمل می آید ضمن حضور در این همایش، با ارائه مقالات علمی در برگزاری هرچه با‌شکوه‌تر همایش مشارکت داشته باشند. برای هرگونه اطلاع از نحوه ارسال مقالات و شرکت در همایش علاقه مندان می‌توانند به پرتال همایش به آدرس http://mtp.richt.ir مراجعه یا با دبیرخانه همایش به شماره 66736858-021 تماس حاصل کنند.
مجوزهای مربوط به ثبت عنوان همایش در فهرست (ISC) از مرکز پایگاه استنادی جهان اسلام اخذ شده که این امر باعث می شود این همایش دارای رتبه علمی باشد. همچنین به افراد شرکت کننده در همایش، گواهی معتبر شرکت در همایش اعطا می شود.»
انتهای پیام/
