به‌گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سلمان خسروی، سرپرست هیئت گمانه زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه بردی مریوان امروز دوشنبه با اعلام این خبر گفت: «این تپه با ارتفاع 3متر و مساحت 1700مترمربع در انتهای محله نوبهار شهر مریوان و در شمال شرقی روستای بیله مریوان قرار گرفته است.»
او افزود: «قسمت شمال تپه محدود به جاده ای خاکی است که مسیر اصلی مرکزی نظامی در قسمت شرق تپه واقع شده و در قسمت غربی نیز جاده خاکی دیگری در جهت شمال به جنوب برای دسترسی به زمینهای کشاورزی اطراف قرار دارد.»
او با اشاره آسیب های وارده به دلیل قرارگیری خط انتقال گاز در قسمت غرب تپه و خط انتقال آب و فاضلاب در قسمت شمال گفت: «این تپه طی بررسی باستان شناسی دشت مریوان توسط دکتر محمدی‌فر و دکتر مترجم در سال 1382 و با شماره ثبتی 9682 به عنوان یک اثر دارای دوره های تاریخی و مس و سنگ ثبت شد.»
لزوم تعیین عرصه و حریم تپه بردی
خسروی تعیین عرصه و حریم و تدوین ضوابط خاص عرصه و حریم این اثر را به عنوان نخستین گام حفاظت پایدار از آن دانست و گفت: «تعیین عرصه و حریم علاوه بر امکان حفاظت از اثر در آینده در برخورد با تعرضات عمرانی، شهرسازی و کشاورزی از لحاظ مطالعات باستان‌شناختی به این دلیل که امکان شناخت گسترش واقعی محوطه را در دوره‌های مختلف میسر می کند، نیز بسیار مهم است.»
او هدف از تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این محوطه را تعیین ضوابط برای حریم درجه یک آن و در صورت لزوم درجه دو و تهیه نقشه حریم و عرصه برای ارائه به شهرداری و سایر ارگانهای مرتبط اعلام کرد.
این باستان شناس با اشاره به گسترش افسار گسیخته شهرها و همچنین افزایش پروژه های عمرانی، نسبت به تعرض و تخریب شدید محوطه های فرهنگ ی- تاریخی هشدار داد و گفت: «متاسفانه در سالیان دور که هنوز توسعه به این محوطه ها نرسیده بود، هیچ اولویتی برای تعیین عرصه و حریم وجود نداشته و بسیاری از محوطه ها صرفا کاوش شده و هیچ ضوابطی برای حفاظت آن ها تدوین نشده است.»
او از تپه بردی نیز به عنوان یکی از محوطه هایی که به دلیل گسترش شهر مریوان و ساخت و سازهای مسکونی در معرض تهدید و تخریب قرار دارد، نام برد و گفت: تعیین عرصه و حریم محوطه باقیمانده و تدوین ضوابط حفاظتی و حاکمیتی کمک شایانی در حفظ این اثر خواهدکرد.
تخریب به دلیل جاده سازی و حفاری غیرمجاز
خسروی با اشاره به تخریب قسمت شمال و غرب این تپه به خاطر جاده خاکی و وجود سه گمانه حفاری غیر مجاز نیز در قسمت جنوب آن بر لزوم تعیین عرصه و پیشنهاد حریم برای این اثر باستانی و تعیین ضوابط برای آن تاکید کرد.
او گفت: «تپه بردی بیله، تپه ای کوچک متشکل از یک پشته اصلی با ارتفاع 3 متر و نیم و کشیدگی دیگری در قسمت جنوب پشته اصلی با ارتفاع تقریبی نیم متر از سطح زمینهای اطراف در داخل بافت شهری شهر مریوان است.»
به گفته او سطح کشیدگی دارای ساختارهای شبیه سنگ قبر در جهت جنوب و دارای ساختار گورهای اسلامی است.
خسروی با اشاره به تراکم بسیار پایین سفال و مواد فرهنگی بر روی سطح تپه افزود: گاهنگاری بر اساس یافته های سطحی بسیار مشکل است.
او در ادامه به کاوش 14 گمانه در این محوطه اشاره کرد و گفت: «به جز گمانه های 13 و 14 که بر روی عرصه تپه قرار گرفته بودند و پس از سی سانتی متر کاوش در آنها متوقف شد و گمانه هفت که به هم ریخته بود و انباشتهای حاصل از تخریب به وسیله جاده نظامی در آن ذخیره شده بود، بقیه گمانه ها دارای تراکم مواد فرهنگی بسیار پایینی بودند که هیچکدام از آنها از لایه های برجا به دست نیامدند و نمی توان آنها را به عنوان نهشته فرهنگی معرفی کرد.»
این باستان شناس افزود: «بنابر کاوش گمانه ها و آثار به دست آمده از آن، عرصه تپه همان برجستگی ظاهری تپه و شامل ضوابط و مقررات عرصه است و حریم تپه نیز به شعاع 30 متر اطراف تپه بوده که مشمول ضوابط و مقررات حریم قرار می گیرد.»
خسروی گفت: «هشت متر اطراف تپه نیز مشمول ضوابط خاصی است که هرگونه عملیات عمرانی و ساخت و ساز و فعالیتهای کشاورزی که بیش از عمق 30 سانتی متر باشد را ممنوع کرده است.»
به گفته او، سفالهای به دست آمده از این سایت شامل هشت گونه متفاوت سفالی و چهار دوره اعم از دوره اسلامی، دوره تاریخی، مس و سنگ جدید و مس و سنگ میانی است که بر اساس تعداد سفالها به نظر می رسد دوران مس و سنگ میانی و جدید دوره اصلی این سایت هستند و در صورت امکان با انجام کاوش به منظور لایه نگاری می توان با اطمینان بیشتری در این مورد سخن گفت.
مجوز گمانه زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه بردی توسط ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است.
انتهای پیام/
