به گزارش میراثآریا بهنقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، ندا اخواناقدم عضو هیأت علمی پژوهشکده هنر این مطلب را در نشست تخصصی هنر ساسانی «شمایل نگاری یا شمایل شکنی » که به همت پژوهشکده زبان شناسی ، کتیبه ها و متون برگزار شد مطرح کرد.
او گفت: «تاریخ دین زردشتی به لحاظ مستندات تصویری چندان غنی نیست و یکی از دلایلی که برای این امر ذکر شده مخالفت این دین با شمایلپرستی است.»
اخوان اقدم تصریح کرد: «در نظر زردشتیان تصویرسازی بیاعتنایی به امور دینی و همچنین تلاشی برای آفرینش اهریمنی است که با این کار امکان ورود نیروهای شرّ در قالب تصویر مهیا شده و به همین دو دلیل گناه محسوب میشود.»
به گفته این پژوهشگر ، از سوی دیگر ساسانیان، زردشتیان متعصبی بودند که تصاویری از مقدسان خود را بر صخرهها نقش کرده و این موضوع را خلاف اعتقادات دینی خود نمیشمردند به همین دلیل نقوش برجسته فراوانی از این دوره به جامانده است.
این عضو هیأت علمی پژوهشکده هنر اظهار کرد: «برخی از محققان آنان را مخالفان سرسخت تصاویر بدون تکیهگاه یا همان مجسمههای ایستاده و از این رو شمایلشکن میدانند و معتقدند شمایلشکنی از زردشتیگری به مسیحیت و اسلام راه یافته و از سوی دیگر برخی نیز ساسانیان را پیرو جنبش ضدشمایلی معرفی میکنند.»
او در پایان تصریح کرد: «اما با توجه به مفهوم شمایلشکنی و ضدشمایلی و نیز آثار به جامانده از ساسانیان اعم از بصری و ادبی به نظر میرسد که آنان در زمینه تصویرسازی مقدسان دینی خود فاقد تخیل تصویرپردازی بودند.»
انتهای پیام/