به گزارش میراث آریا به مقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نادر علیداد سلیمانی سرپرست هیأت باستان شناسی با اعلام این خبر گفت: «این فعالیت ها امسال در قالب پیگردی ، کاوش باستان شناسی ، مرمت و احیای حصار (برج و بارو ها ) قلعه منوجان در حجم چشم گیر و وسیعی در حال انجام است.»

او از مرمت غیر همگن قلعه به عنوان یکی از آسیب های اساسی وارد به آن یاد کرد و افزود: «این مرمت ها برابر با اصول و ضوابط حفاظت و مرمت ابنیه تاریخی صورت نگرفته است.»

او خاطر نشان کرد: «بخشی از کار تیم باستان شناسی در این پروژه برچیدن الحاقات ، از جمله راه دسترسی ایجاد شده در سالهای گذشته و اصلاح مرمت های غیر اصولی صورت گرفته بر روی برج و باروی قلعه است.»

این باستان شناس با بیان اینکه این محوطه در سال1396تعیین عرصه و حریم شده تصریح کرد: «در نتیجه کاوش های صورت گرفته آثار منقولی از جمله اشیاء و یافته های باستان شناسی و آثار غیر منقول شامل سازه های معماری از ادوار مختلف اسلامی ( سده های نخست هجری قمری تا دوره صفویه )بدست آمده است.»

به گفته علیداد سلیمانی ، کاوش های باستان شناسی نشان داد قلعه منوجان در سده های نخست اسلامی ؛ قرن هجری ، دوره سلجوقی ، قرن 7و 8 هجری و دوره صفویه از رونق و شکوه قابل توجهی برخوردار بوده است.

او با اشاره به اینکه اولین کاوش قلعه منوجان با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در حال انجام است تصریح کرد: «قلعه منوجان که در حال حاضر بر فراز صخره طبیعی و در مرکز شهر منوجان قرار دارد در سده چارم هجری مسیر راه کاروان رو تجاری بوده که از بندر هرمز به جیرفت و در نهایت فلات مرکزی ایرانی منشعب می شده است.»

انتهای پیام/