مجموعهای از آیینها و رسمها، تجربهها، باورها و رفتارهای فرهنگی که نسلها در انتقال سینهبهسینه آن شریک بوده و هستیم تا اینکه در یک فرآیند تاریخی فرهنگی شکل میگیرد که بیانگر نظام هویت ملی و اسلامی و ایرانی ما است.
از دیدگاه مردمشناختی چنین سنتهایی که در متن خود حاوی تحکیم وحدت، هماهنگی، تفکر در نظم الهی، احترام به حقوق هم و انسانهای دیگر، محیط و.. است یکچیز را برای ما آشکار میکند و آن ارتباط عمیق میان نوروز و صلحمحوری است.
صلحی که اندیشهورز بوده و از همان تفکرات و اندیشه پاک انسانی که در ابنای بشر به ودیعه نهاده شده است، نشأت میگیرد تا باتدبیر در عناصر آن افراد را بهسوی نگرشهای صلح دوستانه و بهدوراز تنشها هدایت کند.
آنچه امروزه نیز میتوان آن را در بیان روابط بینالملل هم مشاهده کرد، همین عناصر نوروز است که آن را به چنین اندیشه انسان دوستانه با ظرفیتهای عاطفی انسانی و تفکر در نظام طبیعت و قدرت الهی مظهر توجه بهسلامتی الفت و دوستی بین اقوام و ملل نقشهای اخلاقی و تربیتی و ... مبدل ساخته است.
اکنونکه به لحاظ شیوع ویروس کرونا بر آن شدیم که در خانه بمانیم تا در یک گفتمان زیستمحیطی تجربه جهانی چنین روزی را با احترام به طبیعت تجربه کنیم، بهترین زمانی است که همدیگر را بیشازپیش درک کنیم و بر اساس سه مؤلفه مردمشناختی، انسان با انسان، انسان با محیط و بالعکس توان آن را داشته باشیم که پارادایم زیست سالارانه را چگونه در بین جامعه ایرانی و جهانی تبیین و تفسیر کنیم.
* پژوهشگر مردمشناسی و معاون میراثفرهنگی ادارهکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی آذربایجان غربی
انتهای پیام/