روز جهانی بناهای تاریخی، فرصتی برای تدوین راهبردهای نوین پاسداشت ثروت‌های میان‌نسلی

امسال روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی در حالی فرارسیده است که نظام بین الملل در شرایط ویژه­ مبارزه با ویروس کرونا قرار دارد، بیماری‌ای که گستره وسیعی از تعاملات بشری رو دستخوش تغییرات شایان توجهی کرده است. از این رو می توان تهدید بوجود آمده را به مثابه فرصتی برای ارائه راهبرد­های نوین و اثربخش دانست که باید بر اساس قاعده‌های مبتنی بر اندیشه و عمل برای پاسداشت بناهای تاریخی به عنوان ثروت ­های میان­ نسلی بشر تدوین شوند.

به طور قطع فرآیند پیش­رو در عرصه احیای اماکن تاریخی و فرهنگی نیز اثرگذار است. در شرایط کنونی نباید فراموش کرد که احیا پروسه ای است برای پایدار سازی ثروت ­های بشری و هدف اصلی  آن پایدار سازی ارزش­ هاست و این پایدارسازی بدون تردید زیر ساختی برای توسعه ­انسان ­محور خواهد بود چرا که امکان بهره ­مندی از سرمایه­ های سرزمینی را فراهم می ­سازد. سرمایه­ هایی که بیش از هر زمانی دیگری نیاز به مراقبت و توجه همه­ جانبه دارد.

صندوق توسعه صنایع دستی، فرش دستباف و احیا و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی به عنوان بازوی اجرایی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در رأس اهداف کلان خود احیای بناهای تاریخی را به عنوان عامل محرکی در باززنده ­سازی بافت تاریخی و با ارزش پیرامونی ابنیه تاریخی با هدف دمیدن دوباره حیات در کالبد قدیم و بازگرداندن زندگی به کالبد تاریخی تعریف کرده است.

 نقشی که صندوق احیا از زمان تأسیس تاکنون درصدد ایفای آن برآمده، نقش تسهیل­ کننده­ای بوده که همواره سعی داشته پل ارتباطی میان بخش حاکمیتی و بخش خصوصی باشد، به گونه ایی که با ترغیب و جذب سرمایه­ های داخلی و خارجی بتواند موضوعات مطروحه را از رکود رها سازد.

از همین روی شرایط موجود مجموعه تصمیم­ سازان صندوق را برآن داشته است تا با اتخاذ راهکار­هایی مانند ارائه تسهیلات هدفمند به سرمایه­ گذاران و ارائه برنامه­ های متناسب با مقتضیات کنونی، مجموعه مرتبطان بناهای تاریخی را برای خروج از بحران پیش آمده مهیا سازد.

در حال حاضر موضوع توسعه صنایع دستی و فرش دستباف نیز با همان اهمیت به رسالت این صندوق افزوده شده است، مأموریت جدیدی که باید آن را به فال نیک گرفت چراکه همواره بناهای تاریخی میزبانی شایسته برای هنرمندان صنایع دستی و فرش دستباف بوده­اند و این میزبانی آن جا که فرآیند احیا به­ درستی انجام پذیرد می­توان عامل مهمی برای توسعه و حمایت از حوزه ­های یاد شده باشد.

از دیگر سو توجه به طرح­ هایی مانند احیای خانه ایرانی به عنوان مرجعی برای تجلی سه حوزه صنایع دستی و فرش دستباف و احیا بناهای تاریخی و فرهنگی در مقطع کنونی بسیار حائز اهمیت است. باید توجه داشت آن هنگام که از ایران امروزی سخن به میان می­ آید منظور بخش اعظمی از حوزه تمدنی فلات ایران و نواحی پیرامونی آن از هند و افغانستان تا آسیای مرکزی و قفقاز است که به دلیل پیشینه تاریخی و کهن خود میراث ­دار هزاران سال تاریخ، فرهنگ و اثار معنوی و مادی است.

 امروز در جغرافیای سرزمینی ایران آثاری برجای مانده که بازگو کننده تاریخ جغرافیای مهمی از این کره خاکی است. آثار ملموس و ناملموسی از درون شهرها و حتی روستاهای تاریخی ایران برآمده است که بازنمایی تاریخ کهن این سرزمین را بردوش می­ کشند.

بخش مهمی از فرهنگ و آداب و رسوم ایرانیان حول محور اماکن تاریخی شکل گرفته­ اند که هم ­اکنون نیازمند احیا و توجه بیش از پیش هستند و جای امیدواری دارد با تلاش ­ها و هم ­افزایی همه آن هایی که دل در گرو اعتلای بیش از پیش نام ایران اسلامی دارند این داشته­ های ارزشمند بتوانند آنچنان که شایسته است نقش دیرین خود در تعاملات بشری را بازآفرینی کنند.

*مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره صندوق توسعه صنایع دستی و فرش دستباف و احیا و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی

انتهای پیام/

کد خبر 139901303

برچسب‌ها