به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، نادر کریمیان سردشتی عضو هیئت علمی پژوهشگاه و مجری این طرح روز 24 آذرماه، در نشست پژوهشکده زبان‌شناسی، متون و کتیبه‌ها با بیان این مطلب، افزود: «یکی از ضروریات پژوهش‌های حوزه میراث‌فرهنگی، بررسی، شناخت و پژوهش کتیبه‌های شهر‌های جهان اسلام در حوزه ایران‌فرهنگی است.»
او تصریح کرد: «هدف اصلی از تدوین این پژوهش شناخت کتیبه‌های اماکن و آثار ابنیه تاریخی شهر سمرقند و شناساندن آثار تاریخی این شهر، تبیین و معرفی کتیبه‌های دوره اسلامی و تهیه فهرستی از آثار کتیبه‌دار این شهرتاریخی بوده است.»
عضو هیئت علمی پژوهشگاه عنوان کرد: «کتیبه‌های سمرقند یکی از مهمترین اشکال هنری، طی دوره‌های تاریخی به‌ویژه دوره تیموری بودند، در بین حاکمان مرسوم بود که در هنر خوشنویسی مهارت داشته باشند.»
او با اشاره به این‌که توجه تیموریان نسبت به مذهب را از طریق ساخت بناهایی چون مساجد، مدارس و زیارتگاه‌های بی‌شمار آن می‌توان به اثبات رساند، خاطرنشان کرد: «همانطور که معماری پاسخگوی اهداف فرهنگی‌هنری تیمور بود، پاسخگوی اهداف و نیازهای فرهنگی شاهرخ نیز بوده است.»
کریمیان سردشتی ادامه داد: «تیموریان به‌وسیله سفارش نسخ مذهبی و کتیبه‌ها در پی کسب موفقیت فرهنگی بودند.»
او در ادامه با بیان این‌که کتیبه‌های سمرقند را می‌توان به شکل‌های گوناگون دسته‌بندی کرد و در این دستهبندیها، قدمت تاریخی، محتوا، زبان، نوع خط و عیار آن و نوع ارائه را مورد توجه قرار داد، به شرح مختصری از این دستهبندیها پرداخت.
تنوع نقوش کمربندهای اورارتویی در ايران
مریم دارا عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری نیز در ادامه این نشست با اشاره به این‌که اورارتوها آثار فلزی بسیاری از خود باقی گذاشتند، گفت: «تعدادی از این آثار در داخل ایران به دست آمده است و نقوش روی این آثار جزئیات بسیاری دربارۀ هنر، فرهنگ، مذهب و زندگی اورارتوها را نشان می‌دهد.»
او با بیان این‌که کمربندهای اورارتویی معمولاً منقوش ساخته می‌شدند و روایت‌های متفاوتی را نمایش می‌دادند، بیان کرد: «در موز رضا عباسی چهار کمربند مفرغی که برخی کامل و برخی ناقص هستند، نگهداری می‌شود، نقوش روی اين آثار شامل نقوش اساطيری، حيوانی، انسانی و گياهی است که صحنه‌های رئال يا اساطيری را نمايش می‌دهد.»
انتهای پیام/
