به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراثفرهنگی،گردشگری و صنایعدستی همدان، ابراهیم جلیلی سه‌شنبه 9 دی‌ماه، بیان کرد: «آجر و خشت به‌عنوان مهم‌ترین عناصر معماری ایرانی در پیشینه معماری ما نقش ویژه‌ای دارد، مطالعات معماری در ایران نشان می‌دهد که کوره‌های آجرپزی از هزاره‌های قبل از میلاد تاکنون، فرم‌ها و فناوری‌های مختلفی داشته‌اند، ازجمله کوره‌های سرپوشیده مکشوفه در شهر کهن نیشابور، کوره‌های فضای باز در پیرامون شهر‌های مختلف ایران که در اواخر دوران قاجار و کوره‌های ساخته شده با دودکش‌های بسیار بلند از نمونه‌های بررسی شده هستند.»
او افزود: «ساختمان کوره‌های آجرپزی قدیمی شامل دو بخش کلی هستند، بخش کوره و بخش میل یا دودکش که میل‌ها یا دودکش‌ها ارتفاع بسیار بلندی داشته و از فواصل دور به راحتی قابل مشاهده است، بخش میل یا دودکش کوره یک سازه آجری استوانه‌ای شکل که در پایین حدود هفت تا 15 متر قطر دهانه داخلی این استوانه است، محل مکش دود و هدایت آن به بالاست.»
رئیس اداره میراثفرهنگی،گردشگری و صنایعدستی ملایر اظهار کرد: «در گذشته سوخت بیشتر کوره‌های نفت یا مازوت بوده است که از طریق دریچه‌هایی از روی بام این سازه به داخل ریخته می‌شده است، بدنه این سازه به واسطه عایق بودن از خشت خام ساخته شده که قسمت داخلی سازه به واسطه حرارت زیاد معمولاً به پوسته سختی تبدیل می‌شد و بدنه بیرونی آن همچنان خشت خام باقی می‌ماند.»
او ادامه داد: «میل کوره آجرپزی رئیسی در ورودی شهر ملایر از سمت سامن و نزدیک میدان نیروی انتظامی است. پس از گسترش شهر و ایجاد مشکلات زیست‌محیطی این کوره‌ها متروک و کاربری اصلی خود را از دست دادند.»
جلیلی افزود: «شهرستان ملایر از قدیم دارای کوره‌های فراوانی بوده و بخشی از آجر غرب کشور را تأمین میکرده است، از این نوع کوره‌ها و میل‌ها دو عدد باقی مانده که نیاز به ثبت و نگهداری دارد.»
انتهای پیام/
