جُوَک کاری شیراز
جُوَک کاری به معنای جوکوب کردن و قطعه قطعه ساختن از چوب است.
این هنر از ایجاد نقوش هندسی با استفاده از دو تا سه رنگ چوب و کنار هم قرارگرفتن این نقوش با قطعات کوچک با قطعه های مختلف مثلث، مستطیل و لوزی به وجود می‌آید.
جُوَک کاری در روش کار به خاتم شباهت دارد، با این تفاوت که جُوَک مثل خاتم تنها در روکاری به کار گرفته نمی‌شود.
در جُوَک کاری از مواد و مصالحی مانند چوب (نارنج، گردو، عناب و چنار)، چسب، نخ و مواد محافظ پوشاننده (روغن جلا و پلی استر) در تزئین ، مبلمان، دور جعبه‌ها و قاب‌های منبت، خاتم کاری و معرق کاری استفاده می‌شود.
این هنر از سه مرحله ساخت تشکیل شده است که مرحله نخست آن سه پری بریدن چوب‌ها است. پس از آن چوب‌هایی که به شکل مثلث شده را به شکل شش و هشت پر در می‌آورند و می‌برند و مرحله سوم، چسباندن بر روی زیرکار چوبی که معمولا چوب جنگلی است.
جُوَک کاری هنری اصیل که قدیمی ترین نمونه آن ، منبر مسجد جامع عتیق شیراز مربوط به قرن دوم هجری است و نشان از خاستگاه اصلی این هنر دارد .
انتهای پیام/
