صنایع‌دستی از مواد اولیه در دسترس محلی ساخته می‌شوند و می‌توانند به تعداد نامحدود تولید شوند، چنین محصولاتی می‌توانند به صورت هنری، خلاقانه، وابسته به فرهنگ، تزیینی، عملکردی، سنتی، مذهبی و اجتماعی ساخته شوند. صنایع‌دستی به عنوان کلیدی برای اقتصاد پایدار معرفی می‌شود.

در درجه اول، صنایع‌دستی باید به خاطر ارزش اجتماعی خود، برای بشریت حفظ شود، بسیاری از رشته‌های صنایع‌دستی در حال منقرض شدن هستند، بنابراین ایجاد شرایط لازم برای حفظ این هنر سنتی لازم است. صنایع‌دستی سنتی تحت تأثیر رشد صنعتی شدن و جهانی شدن قرار دارد، از آنجا که این صنایع بخشی از میراث فرهنگی ناملموس هستند، اهمیت حفاظت از این ارزش‌ها مشهود است.

بقای صنایع‌دستی می‌تواند انگیزه‌ای برای تضمین فرآیندهای تولید محلی و همچنین دلیلی برای همزیستی جدید بین نوآوری و سنت تلقی شود.

طراحی به عنوان یک رشته عملی با تحقق بخشیدن به بالاترین ارزش‌های یک کشور و فرهنگ شناخته می‌شود، و به این وسیله طراحان را قادر می‌سازد تا ایده‌های خود را به شکل روشن و عملی تبدیل کنند.

توسعه جهانی نشان می‌دهد که طراحی نوآورانه نقش بسزایی در تولید صنایع‌دستی دارد. در واقع طراحی نوآورانه به پیاده کردن ایده‌ ناشی از خلاقیت که به صورت یک محصول یا خدمت تازه ارائه شود، اطلاق می‌شود. طراحی نوآورانه، روش و ابزاری را فراهم می‌کند که به بخش صنایع‌دستی امکان می‌دهد، ایده‌ها و الگوهای جدید و عملی ارائه دهند تا تضمین کند که این محصولات به بازار عرضه می‌شوند.

طراحی نوآورانه باید با توانایی‌ها و استراتژی‌هایی همراه باشد که به صنایع‌دستی اجازه می‌دهد به سرعت تغییر کنند، به گونه‌ای که بدون از دست دادن ماهیت و ویژگی‌های محلی خود، رقابت کنند. برخی از محصولات برای افزایش کارایی در محیط زیست باید دوباره طراحی شوند، بنابراین، طراحی صنایع‌دستی به عنوان ابزاری شناخته می‌شود که می‌تواند به پایداری صنعت کمک کند.

طراحی نوآورانه همیشه در کنار تکنولوژی پیشرفت می‌کند و هرگز به تنهایی کافی نیست. یک طراح خوب علاوه بر زیبایی به کارایی هم باید توجه کند و صنایع‌دستی نهایی را ترکیبی از این دو بسازد، همچنین طراحی باید به گونه‌ای باشد که هیچ وقت قدیمی به نظر نرسد، و با گذشت زمان زیبایی خود را از دست ندهد. در حال حاضر، برای ایجاد رقابت، نیاز به تطابق توانایی‌ها و مهارت‌های روز افزون متخصصان طراحی با بخش‌های صنایع‌دستی وجود دارد، همچنین نیاز به ایجاد یک محیط پشتیبانی هست.

بی‌ثباتی مالی یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌هاست که صنعتگران را وادار به ترک شغل خود می‌کند، بنابراین، هنگام طراحی برای صنایع‌دستی، باید از دوام اقتصادی اطمینان حاصل شود. در طراحی نوآورانه برای توسعه پایدار صنایع‌دستی باید مراقبت از محیط زیست را در اولویت قرار داد تا مصرف زباله و انرژی، به حداقل برسد. استفاده از مواد غیر سمی، استفاده از منابع محلی برای حفاظت محیط زیست توصیه می‌شود.

نقش کارگاه‌ها به عنوان مکانی برای آموزش و استفاده از مهارت‌های خلاق بسیار حیاتی است. از طرف دیگر، نهادهای دولتی باید از طریق دسترسی آسان به آموزش و مساعدت مالی، هنرمندان صنایع‌دستی را به سمت فعالیت‌های خلاقانه تشویق کنند که منجر به نوآوری و کارآفرینی پایدار شود. هزینه‌های غیرقابل کنترل و کوچک شدن بازارها، مانع طراحی نوآورانه صنایع‌دستی می‌شوند. این وظیفه دولت است که از کارآفرینان صنایع‌دستی در برابر افزایش هزینه‌های تولید محافظت کند. 

طراحی نوآورانه صنایع‌دستی که از نظر محیط زیست قابل اعتماد هستند فرصت‌های شغلی جدید فراهم کرده و موجب معیشت پایدار می‌شود. همچنین به مردم کمک می‌کند تا نیازهای خود را برآورده کنند و خواسته‌های خود را از طریق تبادل اطلاعات و ایده‌ها امکان‌پذیر کنند. طراحی نوآورانه صنایع‌دستی، می‌تواند تأثیر مثبت تدریجی بر اقتصاد شهری و روستایی داشته باشد و تعداد قابل توجهی مشاغل جدید ایجاد کند.

انتهای پیام/