مینای صُبی، از رشته‌های صنایع‌دستی بومی و خاص استان خوزستان است که توسط اقلیت دینی صابئین مَندایی (پیروان حضرت یحیی ع) تولید می‌شود. از آن‌جا که ساخت آن تنها در انحصار اقلیت صابِئین مندایی است، به مینای صُبی شهرت یافته است. مینای صُبی اغلب مزین به نقوش بومی شامل قایق، نخل، شتر، لنج، گل و رودخانه است. مینای مورد استفاده به صورت تک‌رنگ (سیاه) و یا رنگین (ترکیبی از چندرنگ) باعث جلوه‌گری بیشتر نقوش محصول می‌شود. مهارت ساخت مینای صُبی (مینای طلا و نقره) در 20 شهریورماه 1391 با شماره 517 در فهرست آثار  ناملموس ملی ایران ثبت شد. همچنین در سومین نشست شورای راهبردی انتخاب شهرها و روستاهای ملی صنایع‌دستی که در مردادماه 1398 در وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برگزار شد، اهواز به عنوان شهر ملی مینای صُبی انتخاب و ثبت شد.