به گزارش میراث‌آریا به‌نقل‌از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری صنایع دستی خراسان‌جنوبی، سید احمد برآبادی رو چهارشنبه ۲۰ مردادماه گفت: «کاوش فصل سوم محوطه گبری مود با همکاری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری صنایع دستی خراسان‌جنوبی و دانشگاه بیرجند در تپه B گبری مود به مدت ۴۵ روز انجام شد.»
مسئول حوزه پژوهش اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان‌جنوبی اظهار داشت: «محوطه گبری مود در استان خراسان جنوبی، شهرستان سربیشه و در بخش مود این شهرستان واقع شده است. این محوطه در فاصله ۲۹ کیلومتری جنوب شرقی بیرجند و در ۵/۳ کیلومتری شمال شرقی شهر مود در مسیر جاده آسفالته روستای حاجی‌آباد واقع شده است. دسترسی به این محوطه از طریق زیر گذر شهر مود که به سمت روستای حاجی‌آباد ادامه دارد بعد از طی حدود ۵/۲ کیلومتر از جاده آسفالته این محوطه در سمت چپ جاده قرار گرفته است.»
برآبادی افزود: «محوطه گبری مود از دو برجستگی به‌نام A و B تشکیل شده است. که سفالینه‌های تپه مود A، به دوران پیش از تاریخ و تاریخی، به خصوص دوران اشکانی تعلق دارند. حضور چند نمونه از سفال‌های مشابه سفال‌های دوره ساسانی در میان نمونه‌های گردآوری شده، شاید حاکی از استقرار در دوره ساسانی نیز باشد، ولی مدارک مؤید استقرار در این دوره بسیار اندک و مبهم است. اگرچه انتساب قطعی برخی از نمونه‌های دوران تاریخی تپه مود به یکی از دوره‌های اشکانی یا ساسانی ناممکن به نظر می‌رسد، لیکن کاملاً روشن است که هیچ یک از نمونه‌های سفالین تپه مود A، به دوران اسلامی تعلق ندارند. هم‌چنین در میان نمونه‌های جمع‌آوری شده از محوطه گبری مود A، نمونه‌ای که بتوان آن را به پیش از هزاره سوم پیش از میلاد نسبت داد یافت نشد. یافته‌های به دست آمده بر روی تپه جنوبی هم بیشتر شامل سرباره، ابزار سنگی، سفال که بیشتر مربوط به دوره اشکانی و احتمالاً ساسانی و سفال‌های محدود دوره اسلامی نیز در پیرامون محوطه به چشم می‌خورد. هم‌چنین بقایای معماری سنگی بر روی سطح است.»
مسئول حوزه پژوهش اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان‌جنوبی گفت: «کاوش فصل سوم گبری مود که با همکاری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی و دانشگاه بیرجند در تپه B گبری مود به مدت ۴۵ روز و از تاریخ ۲۹ خردادماه ۱۴۰۰ شروع و تا ۱۱ مردادماه انجام شد.»
برآبادی افزود: «در این فصل از کاوش‌ها، ترانشه‌ای باعنوان ترانشه شماره چهار/ D در شمال برجستگی تپه جنوبی در ادامه فعالیت‌های آموزشی سال گذشته و با ابعاد ۵×۱۰ متر ایجاد شده است. در کاوش از این ترانشه، تاکنون فضاهای معماری مرتبط با بارو و حصار دفاعی تپه مود B کشف شده است.»
او ادامه داد: «این ساختار دفاعی بارویی به عرض بیش از دو متر از جنس گل به صورت چینه‌ای و پی سنگ چینی داشته که تنها ارتفاعی بیش از یک متر آن بر جای مانده است. علاوه بر این، بقایای معماری مربوط به معماری به صورت تخریب شده به چشم می‌خورد که این سازه‌های معماری با توجه به نوع تخریب، به احتمال بر اثر عوامل طبیعی (زلزله) ویران شده باشد.»
مسئول حوزه پژوهش اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان‌جنوبی گفت: «در ساخت فضاهای معماری این بخش از محوطه، از لاشه سنگ، چینه (گل)، گج و خشت‌های ۴۰×۴۰ سانتی‌متر و ملات گل استفاده شده است. از آنجایی که در این فصل کاوش سنگ‌ساب و مشته‌های سنگی زیادی از این ترانشه به‌دست آمده احتمالاً این فضا به‌عنوان کارگاهی برای ساخت این مصنوعات استفاده می‌شده است. علاوه بر این موارد، استخوان‌های زیادی (حیوانی) مربوط به دندان، مفصل، استخوان پا و… از این ترانشه به دست آمده که در ارتباط با تغذیه ساکنین این محوطه بوده است. اما مهم‌ترین داده فرهنگی به دست آمده از محوطه مود، سفال است که سفال‌های به‌دست آمده در دو گروه ساده و منقوش و به صورت چرخ‌ساز و دست‌ساز است.»
برآبادی افزود: «سفال منقوش این محوطه سبک معروف به سفال لوندو است که در حوزه جغرافیایی جنوب شرق ایران در محوطه‌های باستانی‌شنایی شده است. علاوه بر این، یک گونه از سفال شیاردار و فرم‌های شاخص دوران تاریخی خصوصا دوران اشکانی در میان سفالینه‌ها به چشم می‌خورد.»
انتهای پیام/
