ايرانيان از ديرباز، آب و آينه را به عنوان نمادي از روشنايي، نور و پاكيزگي مي دانسته اند و به كار بردن قطعات آيينه در بناها، ساخت حوض و آب نما در بناها و ساختمان ها نيز برهمين باور بوده است.
آينه كاري كه از هنرهاي وابسته به معماري است در استان فارس بيشتر در اماكن مذهبي و متبركه و خانه هاي تاريخي به جهت زيبا سازي نماي داخلي بنا به كار مي رود. این هنردر شهرهاي شيراز ، اصفهان ، مشهد ، تهران و قم رايج است اما هنر آينه كاري شيراز به دليل برخورداري از كيفيت و مرغوبيت بالا شهرت خاصي دارد.
عمده ترين روش هاي آينه كاري شامل طرح گره كه از تركيب قطعات هندسي آينه دركنار يكديگر و گسترش آن بر طبق اصول خاص گره پديد مي آيد ، طرح گردان'اسليمي و ختايي ' كه برش اين گونه طرح ها به دليل قوس ها و پيچ هاي اسليمي و گل و بوته مهارت خاصي را مي طلبد و مقرنس آينه كاري شده مي باشند.
از آنجا كه هنر آينه كاري هنري بسيار سخت و طاقت فرسا بوده و بدليل ظرافت و حساسيت فراوان همت والاي هنرمند را مي طلبد رواج اين هنر در شيراز نشان از سخت كوشي هنرمندان اين ديار داشته است وبكار بردن قطعات بسيار كوچك آينه دركنار هم مفهوم از كثرت به وحدت رسيدن در فرهنگ اسلامي را تداعي مي كند.
منحصربفردترين آينه كاري ها در شيراز را مي توان در بارگاه مقدس حضرت احمد بن موسي (ع) ، نارنجستان قوام ، خانه زينت الملك قوامي ، خانه نصيرالمللك قوامي و ....نام برد.
انتهای پیام/
