در دنیای امروز میزان موفقیت صنعت گردشگری را باید در ارکان و اجزای آن جستجو کرد. داشتن جاذبه و زیرساخت‌های مناسب اگرچه شرط لازم برای جذب گردشگران به‌حساب می‌آید، اما به‌تنهایی کافی نیست. در این میان شرکت‌ها و دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری نقش مؤثری در ایجاد تصویر ذهنی مثبت در گردشگران دارند و به‌نوعی پیشانی بدنه گردشگری یک کشور به‌حساب می‌آیند و به‌عنوان واسطه نقش ارزنده‌ای را در توسعه صنعت گردشگری ایفا می‌کنند. دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی به‌عنوان عنصری واسطه میان عرضه‌کنندگان اصلی خدمات (همچون تورگردانان و یا شرکت‌های حمل‌ونقل و مراکز اقامتی و…) از یک سو و گردشگران از طرف دیگر عمل می‌کنند. آن‌ها در واقع پیشانی مواجهه نخستین متقاضیان با صنعت گردشگری محسوب می‌شوند. موفق شدن یا نشدن این واسطه‌ها بر توفیق یاعدم توفیق برنامه‌های مقاصد گردشگری و عرضه‌کنندگان خدمات گردشگری به‌شدت تأثیرگذار است. این دفاتر با برقراری ارتباط میان عرضه‌کننده و متقاضی در واقع شکل‌دهنده بازار گردشگری هستند و در مواردی که این بازار از قبل شکل‌گرفته به‌عنوان عاملی رونق‌بخش و متحول‌کننده بازار عمل می‌کنند. این دفاتر ضمن برقراری تماس با تورگردانان بزرگ، اقدام به فروش بسته‌های تور ارائه شده از سوی آن‌ها کرده و همچنین خود اجزاء مجزا سفر را نیز به نمایندگی از عرضه‌کنندگان منفرد آن نظیر شرکت حمل‌ونقل، مراکز اقامتی و… به‌فروش می‌رسانند.
وظیفه یک واسطه در هر صنعتی آن است که شکل کالا و خدمات تولید شده آن صنعت را از شکلی که موردنظر متقاضی نیست به صورتی که او می‌تواند از آن استفاده کند تبدیل کند.
واسطه‌ها حجمی قابل‌توجهی از کالاها و خدمات را از عرضه‌کننده اصلی تهیه کرده و به شکل و حجم دلخواه مشتریان به آنان ارائه می‌کنند. این موضوع درباره صنعت گردشگری مصداق چندانی ندارد زیرا مشتری خود به‌تنهایی نیز می‌تواند به عرضه‌کننده اصلی رجوع کرده و نسبت به خرید اقدام کند نکته مهم‌تر اینکه واسطه‌های متعارف در فعالیت‌های دیگر، کالاها و خدمات را انبار کرده سپس به مشتری می‌فروشند. درحالی‌که واسطه‌گر در گردشگری تنها زمانی نسبت به خرید کالا یا خدمات از عرضه‌کننده اصلی اقدام می‌کند که مشتری آن را سفارش داده باشد. این امر دو حسن برای واسطه دارد. اول اینکه واسطه نیاز به سرمایه در گردش قابل‌ملاحظه‌ای برای خرید و انبارکردن موضوع فعالیت (صندلی هواپیما، تخت هتل و…) ندارد.
دوم اینکه واسطه در صنعت گردشگری تعهدی نسبت به کیفیت محصولی که برای مشتری از عرضه‌کننده اصلی تهیه کرده ندارد و طرف حساب مشتری، عرضه کنند اصلی است. به‌عنوان‌مثال یک دفتر خدمات مسافرتی به‌عنوان فروشنده بلیت یک شرکت هواپیمایی، مسئولیتی در قبال تأخیر پروازها ندارد.
ویژگی‌های فوق باعث می‌شود که واسطه مورد اعتماد بیشتر مشتری قرار گیرد زیرا تعهدی به عرضه‌کننده ندارد. این برای عرضه‌کننده اصلی یک مشکل به شمار می‌رود زیرا نمی‌تواند روی توصیه دفتر خدمات مسافرتی به مشتریان برای استفاده از خدمت عرضه شده از سوی او حساب کند.
در واقع نقش اصلی دفاتر مسافرتی، فراهم‌کردن مکان و موقعیتی مناسب برای مراجعه مشتری، آماده‌سازی امکان ذخیره جا در یک برنامه تور، رزرو یک صندلی هواپیما یا تخت هتل و نظایر آن است. این واسطه همچنین منبعی اطلاعاتی برای مشتریان به شمار می‌آید که مشاوره و راهنمایی‌هایی را برای گذراندن بهتر سفر در اختیار ایشان قرار می‌دهد.
باتوجه‌به موارد فوق، دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری نقش تسهیل‌کننده در توزیع خدمات صنعت گردشگری و تدارک زمینه مناسب موجهه متقاضیان و عرضه‌کننده را برعهده دارند.
فی‌الواقع اگر یک دفتر مسافرتی آنچه را به طور مرسوم و در مقیاس کوچک انجام می‌دهد در سطحی بزرگ انجام دهد در واقع به یک تورگردان تبدیل می‌شود.
بنابراین این دفاتر در جذب هرچه بیشتر گردشگر به داخل کشور و همچنین توسعه گردشگری داخلی می‌توانند ایفاکننده نقش شایسته‌ای باشند.
انتهای پیام/
