به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سید محمد بهشتی پیشکسوت میراث‌فرهنگی این مطلب را 30 بهمن 1400همزمان با روز جهانی مردم‌شناسی در همایش مردم‌شناسی شرق در آیینه آیین‌های کهن مطرح کرد و افزود: «اگر فرهنگ را دانایی حاصل از تعامل تاریخی انسان با محیط برای حفظ بقا و حداکثری کردن ظرفیت‌های زیست بدانیم، در این موضوع تاریخ طی روزگاران اهمیت می‌یابد زیرا در طی روزگاران انسان فرصت تعامل با محیط، شناسایی و حل و فصل رازها را دارد تا محیطی مناسب برای زیست پیدا کند و حاصل این تعامل به دانایی منجر می‌شود که قابل انتقال از نسلی به نسل دیگر باشد.»
بهشتی آیین‌ها و اسطوره‌ها را از مهمترین صورت‌های این دانایی دانست و گفت: «اینها جوهری‌ترین صورت‌هایی هستند که دانایی برای حفظ موجودیت و مصون بودن از فراز و نشیب‌های روزگار می‌یابد.»
او آیین‌ها را آیینه فرهنگ‌ها خواند و تصریح کرد: «هراندازه که تاریخی غنای بیشتری داشته باشد آیین‌ها نیز قدرتمندترند و سایر امور برای نمایش فرهنگ در مرحله نازلتری قرار دارند.»
پیشکسوت میراث‌فرهنگی، با بیان اینکه کهنسال‌ترین تمدن‌‌ها در سرزمین‌های شرق وجود دارند، آیین‌های شرقی را از نظر غنا برتر از سایر سرزمین‌ها دانست و خاطرنشان کرد: «البته که تمامی فرهنگ‌ها واجد ارزش هستند.»
رئیس سابق پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با اشاره به قدمت تمدن در سرزمین‌های شرقی تصریح کرد: «باید به صفت آیینه به آیین‌ها بنگریم تا بتوانیم فرهنگ‌ها را بشناسیم.»
او با تأکید بر این نکته که باید تمام رشته‌های علوم‌انسانی به موضوع شناخت فرهنگ بپردازند، گفت: «متأسفانه در برخی از موارد در مضمون مطالعات علوم‌انسانی به صفت آیینه‌گی آیین‌ها توجه نمی‌شود در حالی که با توجه به این صفت فرهنگ می‌توانیم به مختصات آیین‌ها پی ببریم و آنها را ماندگار کنیم.»
محمد میر‌شکرایی پژوهشگر، محقق و مردم‌شناس پیشکسوت در ادامه این برنامه با اشاره به دو پدیده تاریکی و روشنی به عوامل به وقوع پیوستن آنها اشاره کرد که چگونه شکل می‌گیرند و محور اندیشه می‌شوند و گفت: «تاریکی و روشنایی بشر را متوجه خود ساخته و محورهای اعتقادی و ادیان شده‌اند.»
او افزود: «از آنجا که خورشید از شرق طلوع می‌کند، شرق همواره آیینه آیین‌های کهن است و آیین‌ها نیز همانند خورشید از سرزمین ایران و شرق طلوع می‌کنند و به سرزمین‌های دیگر می‌رود.»
بهروز وجدانی پژوهشگر موسیقی نیز با اشاره به اهمیت پژوهش‌ها در حوزه موسیقی ایرانی، مردم‌شناسی را عبارت از علم نگهداری فرهنگ‌ها خواند و گفت: «موسیقی یکی از اجزای اصلی میراث‌فرهنگی ناملموس و میراث بشری است.»
او افزود: «موسیقی پدیده‌ای است که تمامی مردم با نوعی از آن در زندگی روزمره سروکار دارند و زندگی کنونی ما بدون حضور موسیقی معنا و مفهومی ندارد.»
این پژوهشگر با بیان اینکه موسیقی توانایی دارد که تحولات اجتماعی را برای ما روشن سازد تصریح کرد: «پدیده دلنشین موسیقی می‌تواند تمام پژوهشگران فرهنگ و هنر و علوم اجتماعی را در شناخت میراث نیاکان و هویت‌شناسی یاری رساند که سایر رشته‌های هنری این ویژگی را ندارند.»
عباس قنبری عدیوی رئیس بنیاد ایران‌شناسی چهارمحال و بختیاری و استاد دانشگاه، نیز در ادامه در حوزه زاگرس میانی به خصوص بختیاری به 3سنت مرتبط با فرهنگ ایرانی و شرق اشاره کرد که به نوعی با سنگ، خورشید و آیین‌های مرتبط با تدفین و زیست بختیاری‌ها ارتباط دارد و به تشریح هر یک پرداخت.
انتهای پیام/
