در ایران، سالها پس از آنکه موسیقی پاپ حیات خود را در اواسط دهه ۷۰، دو دهه بعد از انقلاب اسلامی، آغاز کرد کنسرتهای موسیقی اندک اندک کار خود را شروع کردند. از دهه ۸۰ هنرمندانی جوان سر برآوردند و توانستند سالنهای کنسرت را تسخیر کنند. از همان زمان برگزارکنندگان و تهیهکنندگان، نیز وارد این کارزار شدند و اشتغالآفرینی برای عده فراوانی به معنای اخص کلمه شکل گرفت.
در واقع، کنسرتهای زنده تجمعهای ویژه و خاصی هستند که قادرند انرژی مثبت تولید کنند و به سلامت عمومی و جسمی جامعه کمک کنند. بیدلیل نیست که هرجا کنسرتی برپا میشود، همیشه با سالنهای پرجمعیت روبرو میشویم.
حتی برخی حاضرند هزینههای گزافی بدهند و به کشورهای خارجی سفر کنند و در کنسرتهای «آنور آبی» با دلار ۲۶ هزارتومانی شرکت کنند. حال بگذریم از مقبولیت و مشروعیت بسیاری از خوانندگان معلومالحالی که به نوعی به حرکت ضدفرهنگی تبدیل شدهاند.
اینها را گفتم تا گریزی بزنم به حرکت شایسته و درخور تقدیری که ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان کرمان به مدیریت دوست ارجمندم، جناب آقای فریدون فعالی، در ایام عید انجام دادند .
برگزاری کنسرت سالار عقیلی در ارگ بم و باغ شازده ماهان به صورت رایگان برای گردشگران و عموم مردم و با حضور ۲۰ هزار نفر اجرا شد و «سالار عقیلی در دو روز در باغ شاهزاده ماهان و در ارگ تاریخی بم روی صحنه رفت» و «کنسرت سالار عقیلی به مناسبت نوروز ۱۴۰۱ و با همکاری مشترک ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان کرمان، پایگاههای میراث جهانی بم و باغ شاهزاده ماهان و همچنین فرمانداری، شورای شهر و شهرداری بم و شهرداری ماهان برگزار شد.»
برگزاری این کنسرتها، بهویژه در مناطق تقریبا کمبرخوردار که توان پرداخت هزینههای بلیت ندارند، علاوه بر ایجاد نشاط اجتماعی برای مردم بومی و مسافران نوروزی، باعث معرفی ظرفیتها و جاذبههای گردشگری ایران میشود.
با دیدن فیلمها و شنیدن خبر برگزاری کنسرت، شوق وافری مرا برانگیخت که دست مریزادی بگویم به وزیر وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی و بهویژه قائممقام ایشان، آقای دکتر علی دارابی، که با روحیه تولیدمحورشان هر کجا قدم میگذارد، منشا تحول و کارآفرینی و تولید اندیشه و درست کار کردن است. سالهای سال از نزدیک با ایشان افتخار هم کاری داشتهام و قاطعانه پیشبینی میکنم حضورشان در این وزارت رونق گردشگری و کارآفرینی و اعتلای جایگاه میراثفرهنگی کشور را موجب خواهد شد.
برگزاری کنسرت به صورت رایگان و اقداماتی شبیه آن بین مردم جوامع مترقی یک فعالیت دائمی است. موسیقی یکی از ابزارهای مهم ارتقای فرهنگی در جوامع پیشرفته است و مردم این جوامع با آن عجین هستند. میتوان از فرصت کنسرتها برای خودسازی و پرورش فرهنگی استفاده کرد.
شنیدن آهنگ و شعر خوب، علاوه بر آنکه یک فعالیت تفریحی است، یک فعالیت آموزشی هم به شمار میرود، بر معلومات ما میافزاید و سطح سلیقه شنیداری و فرهنگیمان را ارتقا میدهد. خاطرههای لذتبخش را نمیتوان به راحتی ایجاد کرد. کنسرت از آن دسته تفریحات است که خاطره آن در ذهن حک میشود.
حال مقایسه کنید کنسرت سالار عقیلی را در بم و کنسرت خواننده معلومالحال تتلو را در ترکیه!
با آن هزینههای گزاف و آن محتوای بیسرو ته و ضداخلاقی آن... و از خود بپرسیم که چرا تمام کشورهای هممرز با ایران جولانگاه شرکتهای بزرگ برگزارکننده کنسرت ایرانی شدهاند؟
و چرا با استقبال زیادی روبرو میشوند؟
پاسخ ساده شاید تبلیغات وسیع و خلا برگزاری این گونه کنسرتها در داخل است که هم از غنای فرهنگی بالایی برخوردار هستند و هم مقبولیت اجتماعی بالایی در جامعه دارند و هم باعث اشتغالآفرینی و جلوگیری از خروج ارز به کشورهای همسایه میشوند.
مردم جز نشاط و آرامش و رفاه و امنیت از دولت مردمی چه میخواهند؟
قطعا تداوم این حرکتهای مسئولانه با حمایت سازمانهای دولتی و نیمهدولتی و سازمانهای متولی برای ایجاد نظام ارتباطات یکپارچه دولت و مردم اجتنابناپذیر است.
انتهای پیام/