چارچو از اتاقکی چوبی با کف مستطیلی تشکیل و بدنه آن از شیشه پوشیده شده است. در این مراسم از ابتدای شب دسته‌های عزادار، زنجیرزن و سینه‌زن به حسینیه محل چارچوگردانی می‌روند. معمولا این عزاداری‌ها با سینه‌زنی گِرد آغاز می‌شود و پس از آن گروهی از جوانان در حالی که بر سر می‌زنند، نوحه‌خوانی می‌کنند، پس از آن جوانان چهار طرف چارچو را بلند می‌کنند و وسط میدان می‌چرخانند.

بعد از سه بار چرخش، چارچو را به جای خود در ساختمان حسینیه منتقل می‌کنند و تا سال دیگر در همان جا باقی می‌ماند. در واقع چارچو را نماد مظلومیت امام حسین(ع) می‌دانند و بر این باورند که عصر عاشورا محملی از آسمان فرود آمده و پیکر مطهر امام حسین(ع) را در خود جای داده و به آسمان برده است و چارچوگردانی نمادی از آن محمل است.

مراسم چارچوگردانی در شهر استهبان استان فارس، به عنوان یکی از نمادهای عزاداری امام حسین(ع) با قدمتی 250 ساله، در سال 1392 در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسیده است.

انتهای پیام/